LAL
Moderatör
Mevlid kandili şiirleri, Mevlid kandili ile ilgili Şiirler, Mevlit kandili Şiiri
Bir Gece
Ondört asır evvel, yine bir böyle geceydi,
Kumdan, ayın ondördü; bir öksüz çıkıverdi!
Lakin, o ne hüsrandı ki hissetmedi gözler;
Kaç bin senedir, halbuki, bekleşmedelerdi!
Nerden görecekler? Göremezlerdi tabii,
Bir kerre, zuhut ettiği çöl en sapa yerdi;
Bir kerre de, ma’mure-i dünya, o zamanlar,
Buhranlar içindeydi, bugünden de beterdi.
Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta;
Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!
Fevza bütün afakını sarmıştı zeminin,
Salgındı, bugün Şark’ı yıkan, tefrika derdi
Derken, büyümüş, kırkına gelmişti ki öksüz,
Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanlığı kurtardı o ma’sum,
Bır hamlede kayserleri, kisraları serdi!
Aczin ki, ezilmekti bütün hakkı, dirildi;
Zulmün ki, zeval aklına gelmezdi, geberdi!
Alemlere, rahmetti, evet şer’-i mübini,
Şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi.
Dünya neye sahipse, onun vergisidir hep;
Medyun ona cemiyetti, medyun ona ferdi.
Medyundur o mas’uma bütün bir beşeriyyet…
Ya Rab, bizi mahşerde bu ikrar ile haşret.
Mehmet Akif Ersoy
Mevlid Kandili
Rebiulevvel ayında bir güneş doğdu
Dünyada ki, bütün haksızlıkları boğdu
Onun teşrifiyle, putlar birer birer yoğdu
Peygamberimize inananların sayısı, çoğdu
Doğdu mah-ı hüda, ufku beşerde bu gece
Güller açıldı, lale misal serde, bu gece
Çınladı arz-u sema, bu gece
Bir ulvi basiretle geldi, bu gece
Ulaştı dermanlar, her derde bu gece
Öksüzlere kucak açıldı, bu gece
Hak geldi, batıl zail oldu bu gece
Onun gelmesiyle, kâinat aydınlandı, bu gece
Hz. Muhammedi gizleyen, Mağara idi
Hz. Musa’ya yol olan, deniz idi
Hz. Yusuf’u saklayan, kuyu idi
Hz. Yakubu örten, gece idi
Hz. İbrahim’i koruyan, güller idi
Hz. Muhammed’e, gönüller âşık idi
O, sonuncu nebi ve resul idi
Bu gece, onun doğumu olan, mevlit kandili idi
MEVLİD KANDİLİ
İçim içime sığmıyor
Bu gün bayram, bu gün mevlid kandili
Gözümden yağmur yağmıyor
Bu gün bayram dostlar, bu gün mevlid kandili
Bu gün alemlere rahmet doğdu
Doğdu da cihanı nura boğdu
Geldi alemin nuru karanlığı kovdu
Bu gün bayram, bu gün mevlid kandili
Sen, ben doğmuşuz ne çıkar
Diğer varlıkların ne hükmü var
İbrahim Allah’a dost, Muhammed ona yar
Bu gün bayram dostlar, bu gün mevlid kandili
Bu gün bayram, çünkü Cuma günüdür
Bu gün bayram, çünkü dua günüdür
Bu gün peygamberimin doğum günüdür
Bu gün bayram dostlar, bu gün mevlid kandili
Aç elini eyle dua,
İster suya, ister dağa,
Onunla erdik mutluluğa
Bu gün bayram, bu gün mevlid kandili
Kelimeler mutluluğuma etmiyor kifayet
Gönülden değil kalemdendir şikayet
Onunla geldi nur, onunla doğdu İslamiyet
Bu gün bayram dostlar, bu gün mevlid kandili
Sözüm bitip sana veda ederken
Elim açıp Rabbe dua ederken
“Rabbim beni kavuştur” derken
Bugün bayram dostum, bu gün mevlid kandili
İsmail Onay
Gülümsüyor
(Peygamberim gönül erim)
Güller açar gül yüzünde,
Hem neşede hem hüzünde,
Gecesinde gündüzünde,
Allah için gülümsüyor
Çağlar öncesi sonrası,
Adem peygamber tebası,
Halil ibrahim sofrası,
Peygambere gülümsüyor.
Melekler safa girince,
Yedi kat gök geçilince,
Ümmet ona verilince,
Allah için gülümsüyor.
Ahmet Yazıcıoğlu
Rahmet Peygamberi
Dünyamızı şereflendirdiğinde,
Sanki güller açmıştı kainat.
Müjdeleşiyordu tüm varlık alemi,
‘Muhammedü’l-Emin’ doğdu diye…
Kainat o an eğilmiş bir dal gibi,
Selamlıyordu varoluş sebebini.
Ardından aralandı kara bulutlar,
Bir güneş gibi parladı, islamın nuru.
Yağmaya başladı sağnak rahmet yağmuru.
Ne kisralar dayanabildi rahmetine,
Ne de bin yıllık mecusi ateşi…
Selamlar olsun sana, Ya Muhammed!
Selamlar olsun sana, Ya Resulüllah!
Bir Gece
Ondört asır evvel, yine bir böyle geceydi,
Kumdan, ayın ondördü; bir öksüz çıkıverdi!
Lakin, o ne hüsrandı ki hissetmedi gözler;
Kaç bin senedir, halbuki, bekleşmedelerdi!
Nerden görecekler? Göremezlerdi tabii,
Bir kerre, zuhut ettiği çöl en sapa yerdi;
Bir kerre de, ma’mure-i dünya, o zamanlar,
Buhranlar içindeydi, bugünden de beterdi.
Sırtlanları geçmişti beşer yırtıcılıkta;
Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!
Fevza bütün afakını sarmıştı zeminin,
Salgındı, bugün Şark’ı yıkan, tefrika derdi
Derken, büyümüş, kırkına gelmişti ki öksüz,
Başlarda gezen kanlı ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanlığı kurtardı o ma’sum,
Bır hamlede kayserleri, kisraları serdi!
Aczin ki, ezilmekti bütün hakkı, dirildi;
Zulmün ki, zeval aklına gelmezdi, geberdi!
Alemlere, rahmetti, evet şer’-i mübini,
Şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi.
Dünya neye sahipse, onun vergisidir hep;
Medyun ona cemiyetti, medyun ona ferdi.
Medyundur o mas’uma bütün bir beşeriyyet…
Ya Rab, bizi mahşerde bu ikrar ile haşret.
Mehmet Akif Ersoy
Mevlid Kandili
Rebiulevvel ayında bir güneş doğdu
Dünyada ki, bütün haksızlıkları boğdu
Onun teşrifiyle, putlar birer birer yoğdu
Peygamberimize inananların sayısı, çoğdu
Doğdu mah-ı hüda, ufku beşerde bu gece
Güller açıldı, lale misal serde, bu gece
Çınladı arz-u sema, bu gece
Bir ulvi basiretle geldi, bu gece
Ulaştı dermanlar, her derde bu gece
Öksüzlere kucak açıldı, bu gece
Hak geldi, batıl zail oldu bu gece
Onun gelmesiyle, kâinat aydınlandı, bu gece
Hz. Muhammedi gizleyen, Mağara idi
Hz. Musa’ya yol olan, deniz idi
Hz. Yusuf’u saklayan, kuyu idi
Hz. Yakubu örten, gece idi
Hz. İbrahim’i koruyan, güller idi
Hz. Muhammed’e, gönüller âşık idi
O, sonuncu nebi ve resul idi
Bu gece, onun doğumu olan, mevlit kandili idi
MEVLİD KANDİLİ
İçim içime sığmıyor
Bu gün bayram, bu gün mevlid kandili
Gözümden yağmur yağmıyor
Bu gün bayram dostlar, bu gün mevlid kandili
Bu gün alemlere rahmet doğdu
Doğdu da cihanı nura boğdu
Geldi alemin nuru karanlığı kovdu
Bu gün bayram, bu gün mevlid kandili
Sen, ben doğmuşuz ne çıkar
Diğer varlıkların ne hükmü var
İbrahim Allah’a dost, Muhammed ona yar
Bu gün bayram dostlar, bu gün mevlid kandili
Bu gün bayram, çünkü Cuma günüdür
Bu gün bayram, çünkü dua günüdür
Bu gün peygamberimin doğum günüdür
Bu gün bayram dostlar, bu gün mevlid kandili
Aç elini eyle dua,
İster suya, ister dağa,
Onunla erdik mutluluğa
Bu gün bayram, bu gün mevlid kandili
Kelimeler mutluluğuma etmiyor kifayet
Gönülden değil kalemdendir şikayet
Onunla geldi nur, onunla doğdu İslamiyet
Bu gün bayram dostlar, bu gün mevlid kandili
Sözüm bitip sana veda ederken
Elim açıp Rabbe dua ederken
“Rabbim beni kavuştur” derken
Bugün bayram dostum, bu gün mevlid kandili
İsmail Onay
Gülümsüyor
(Peygamberim gönül erim)
Güller açar gül yüzünde,
Hem neşede hem hüzünde,
Gecesinde gündüzünde,
Allah için gülümsüyor
Çağlar öncesi sonrası,
Adem peygamber tebası,
Halil ibrahim sofrası,
Peygambere gülümsüyor.
Melekler safa girince,
Yedi kat gök geçilince,
Ümmet ona verilince,
Allah için gülümsüyor.
Ahmet Yazıcıoğlu
Rahmet Peygamberi
Dünyamızı şereflendirdiğinde,
Sanki güller açmıştı kainat.
Müjdeleşiyordu tüm varlık alemi,
‘Muhammedü’l-Emin’ doğdu diye…
Kainat o an eğilmiş bir dal gibi,
Selamlıyordu varoluş sebebini.
Ardından aralandı kara bulutlar,
Bir güneş gibi parladı, islamın nuru.
Yağmaya başladı sağnak rahmet yağmuru.
Ne kisralar dayanabildi rahmetine,
Ne de bin yıllık mecusi ateşi…
Selamlar olsun sana, Ya Muhammed!
Selamlar olsun sana, Ya Resulüllah!