Ömer Zeki Defne (Sizif) Şiiri

Hep aynı günler için uyanmak uykulardan,
Her sabah bir çürümüş ümid atmak sokağa.
Hep aynı ayaklarla, aynı ellerle kalkmak,
Hep aynı hizmetlerden başlamak sabaha.
Hep aynı pencere, hep aynı kapı;
Hep o tahta kanatlar içinden bakmak ufka.
Hep aynı duvarlar, hep aynı yüzler:
Hep aynı perdelerde her gün aynı sinema.
Hep aynı, hep aynı, hep aynı hava.

Her gün kulaklarında hep o cezanın sesi.
Ve her gün gözlerinde hep o dağın tepesi.

Hür kuşlara bırakıp her gün bu meydanlığı,
Hep bilinen bir oyunu tekrar zaman önünde,
Ve kendi oyunumuzu oynayamamak bir gün de!..
Hep yukarıda aynı tel, hep aşağıda aynı ray,
Hep hatlar boyunca o demir şarkı..
Ve hep aynı raylardan dönecek bu tramvay.
Her gün dinle dinle hep o hikaye:
Her gün hep o yorgun argın gönülde,
Hep hazin rüyalar bahçıvanlığı.

Her gün kulaklarında hep o cezanın sesi,
Ve her gün gözlerinde hep o dağın tepesi.