* Peygamberimizin şükrü *

BERKİTO Üye
Hz Aise Annemiz anlatıyor. :

Bir gün Peygamberimiz[s.a.v] benim hücremde idi.Birlikte yattik.Aradan bir zaman geçmisti. Bana buyurdular ki:
-Ya Aise ! Yaninda kalayım mı istersin, yoksa Rabbime ibadet etmeme müsaade eder misin?
Dedim ki :
- Anam babam sana feda olsun Ya Rasulullah, sen nasıl istersen öyle yap.
Bunun üzerine Rasululah[s.a.v] kalktı, duvarda asılı mataranın içindeki sudan çabukça bir abdest aldı ve namaza durdu.Ağlıyor ve mübarek gözünden inci gibi yaslar dökülüyordu. Sakalı iyice ıslanmıştı. Sonra rükua vardı. Yine agliyordu. Sonra secdeye vardi. Ve secdede o kadar uzun bir müddet kaldi ki, ben acaba ruhunu mu teslim etti diye korktum.Yanına biraz yaklaştım. Nefes alıyordu.Bu hal üzere iki rekat namaz kıldı.Namazdan sonra duâ ederek seccadesinin üzerinde tefekküre daldı.Tâ ki Bilâli Habesi sabah ezanını okudu. Ezandan sonra izin isteyerek Rasul-i Ekrem[s.a.v]in yanına girdi. Gördü ki, mübarek gözyaşları yerleri ıslatmış. Dedi ki :
- Ya Rasulullah ! ALLAH[c.c] senin geçmis ve geleceğini affetti, bağışladı.Sen de mi ağlıyorsun ?
Hz. Fahri Kainat [s.a.v] buyurdular :
- RABBI ZÜLCELAL ime karşı çok sükreden bir kul olmayayım mı ya Bilâl?

Kaynak:
* Peygamberimizin Hayatı
* Hayat-u Sahabe
 

Benzer Konular

Yanıtlar
4
Görüntülenme
23B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
5B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
104B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
2B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
6B
Üst