Tehlikeler ülkesi...

TÜRKİYE "tehlikeler ülkesi"dir.

Kuş da tehlikedir, kış da tehlikelidir...

Çantayı asıp sokağa çıkmak tehlikelidir; ama bir yere çıkmayıp evde yalnız oturmak da çok tehlikelidir.

Yağmur da tehlikelidir.

Kar da tehlikelidir.

Bal da çok tehlikelidir...

Hastaneye geç kalmak çok tehlikelidir; ama hastane mikrobundan dolayı hastane bulup yatmak daha da tehlikelidir.

Tatile çıkmak tehlikelidir...

Ama tatil dönüşü daha beter tehlikelidir.

*Dünyanın başka ülkelerinde hiç de tehlike olmayan şeyler bu ülkede tehlikelidir.

Poliste-jandarmada sanıklarla birlikte basına sergilenen suç aletleri arasında "bir adet fotokopi makinesi" gördüğünüzde, demek ki fotokopi makinesi tehlikelidir.

(Ben fotokopi makinesi gördüğümde şöyle bir durup, belli etmeden bakarım.)

Şarkılar tehlikelidir...

Şiirler tehlikelidir...

Kitaplar tehlikelidir...

Türkiye'nin bir yarısına göre cumhuriyet tehlikelidir, öbür yarısına göre demokrasi tehlikelidir...

"Milliyetçilik" ya da "inanç" gibi yüce duygular sizce tehlikeli olabilir mi?

Oluyor...

Çapulcuların elinde "milliyetçilik", yobazların elinde "inanç" tehlikelidir...

Katili, hırsızı, kapkaççıyı sokağa saldığında, tüm tehlikelere karşı güvendiğimiz hukuk ne olmuş olur?...

Tehlike...

*

Peki, niçin?..

Çünkü asıl tehlikeli olan biziz de ondan.

Telefon kordonu gibi en gerekli tel parçası, nasıl katilin elinde bir cinayet aletine dönüşüyorsa, insanlığa yararlı tüm kurumlar-kavramlar-varlıklar bizim elimizde birer tehlike oluveriyor.

Dejenere olmuş, çürümüş, kokuşmuş bir toplumda en büyük tehlikedir insan...

İnsan tehlikelidir...
BEKİR COŞKUN

Yazı sana mı ayit!!?