Abdurrahim Karakoç - Mirasyedi Nesil

Devlet devlet diye naralar atıp
Devleti harcadık daha ne kaldı
Milli duyguları ucuza satıp
Milleti harcadık daha ne kaldı

Parti merkezleri kıblemiz oldu
Kirli-paslı giren tertemiz oldu
Kazanan kesemiz midemiz oldu
Ümmeti harcadık daha ne kaldı

PKK kürdüm der kürtleri vurur
Alevi Sünni'den uzakta durur
Dindar karşısında laiki bulur
Vahdeti harcadık daha ne kaldı

Nereye baktıksa hoş bakamadık
Bir düştük bir daha hiç kalkamadık
Sarıldık dünyaya bırakamadık
Ahreti harcadık daha ne kaldı

Dilendik batıda dağıttık şarkta
Ar-namus kalmadı ev ile barkta
Ekranda sahnede caddede parkta
İffeti harcadık daha ne kaldı

Sözleri zehirli yılan ettik biz
Her şeyi her şeyi yalan ettik biz
Sevgiyi dostluğu talan ettik biz
Hürmeti harcadık daha ne kaldı

Şartlandık en cani arzular için
Koymadık tek mani arzular için
Üç günlük nefsani arzular için
Cenneti harcadık daha ne kaldı

Vurduk çaldık çırptık bin bir iş yaptık
Gözümüze gönlümüze diş yaptık
Yöneldik israfa gösteriş yaptık
Nimeti harcadık daha ne kaldı

Saldılar batıya bir batıl izden
Umutlar hayaller kırıldı dizden
Sılayı aldılar ellerimizden
Gurbeti harcadık daha ne kaldı

Zevk-safa içinde şah ile vezir
Biri hakimim der birisi Hızır
Bekledik bekledik gelmedi huzur
Mühleti harcadık daha ne kaldı

Çağ delirdi beden hasta can hasta
Haram dolu riya dolu her tasta
Akıl iflastadır amel iflasta
Rahmeti harcadık daha ne kaldı

Ahbaplık-komşuluk nerde erenler
Duruyorsa haber versin görenler
Söyleyin söyleyin eski yarenler
Sohbeti harcadık daha ne kaldı

Sünneti kaybettik farzı kaybettik
Sahabeden miras tarzı kaybettik
Manevi talebi arzı kaybettik
Kısmeti harcadık daha ne kaldı