BENİ BİLİRSİN çok zamansız zamanlardan gectim zamanı mayalanmadan saklanmış zamanlardan beni tanırsın sen vaadlerin yanar döner hiçligini dagları ateşe veren arzuların kalleşligini masumiyetin can yakan dönekliğini bilmişligimide aynı zamanlardan beni tanırsın sen acıların tadını sigarayla sevdim sigarasız acılar cekemedim içinde yar olmayan şarkılar ezberlemedim sigaramın dumanı yoktur yarin imanı bak gülüm sende birlirsin elbistan da unuttugum gencliğim elbistan da yandıgım cehennemim gözünü sevdigim gamlı yarim elbistanın yasında son nefesim beni tanırsın sen küfür ederkende utanmadım cigerlerimi patlatıp aglarkende bir seni seviyorum derken kızarırdı cemalim halada içimden sevmeyi tercih ederim beni bilirsin sen hep söylerim benim yitirmişligim doguştan ne dostlarım ne şen mahallem sadece biri vardı mazide bileceksin adını sende bilecek adını herkes inan hiç kimse degil bir o kaldı gecmişin içinde bak gülüm inanma sakın zaman her derde derman degil içinden zaman gecmeyen yaralar var içinden gecmeyen yaralar var bu diyarlara zaman ugramadı be gülüm
baktımda sen gideli yılar olmuş umutlarım dagların ardında hayallerim paramparca ve ben kırık dökük ne ellerin deger elime ne yüzün yüzüme dönük kim bilir nerelerdesin