Ne kadar çok keşkelerim varmış meğer,
Sorunlarımı sonraya bıraktığım zamanlar,
Gülüşlerime engel di belki de kimbilir....
Ve bitmemiş, ama zamanı olmayan hayat;
Daha çok zamanım var derken;
Bir bir saçlarıma aklar düşermiş meğer...
Kaç zaman Tren hep bekler zannettim beni,
Bir zamandan sonra içeri adım atamadan
Kapılar kapanırmış meğer...
Bu saatten sonra ertelediğim hayatımın;
Ne kadarını yaşayabilirim...
O mutlu olsun, aman bu üzülmesin derken..
Ölüm denen gerçek, hayatın sonuymuş...
Bir nefes kadar yanımdaymış meğer...
Hep şimdiyi yaşamak varmış;
karanlık bir odada ağıtlar yakmak yerine;
Gitmelere üzülmeden,
Yeni sevgilere açken yürek..
Yelkenler fora deyipde..
Yepyeni sevdaların dalgalarında,
Kanmadan rüzgarın aldatmalarına..
Sevmek,
sevmek varmış meğer.....