verse1: körpeydim düştüm çakalların ortasına buldum kendimi bir fitne yuvasında ikiyüzlü bir toplumda ayakta kalabilen devam edermiş yoluna çıkarcılarla dalaştım hep ben yalancılarla cenk ettim hemen kaybeden yine ben oldum yine ben samimiyete s.ktiri çekenler vurdular bana hemen beni ağlattı arkasına bakmadan çekip giden sandılar ki kendileridir hep yenen düşünmezler ki tecrübedir bana dönen unutma onlar hep yenilen rabbenaya isyan çeken kararır dünyası cennet iken yaranırmış deveye diken insana s.ken kalplerini satmışlar dünyevide iken gavatlar kandırırlar hep seni onların çevresinden az kalır dünyanın eni damarlarında dolaşır pis kan sakın bu itlerin sözlerine kan darda kalınca onların yaptıklarını an bizim insanlarımız olaylara sadece bakan yüzüne gülerek gelirler adamı ayak üstü yerler bizim üzülmemiz sadece onları körükler gasp,cinayet,tecavüz bunları yapanlar hep aynı yüz yeter artık hep mazlumları üz bu olaylar sürecek daha kaç güz ağlamakla gelmez giden bu sözler mc ask'den nakarat: devam etmekte kara döngü yapılanlar bize döndü x2 şeytan onlara hep güldü bizim kapılara yine sürgü