Siyah Çerçeve Şiiri Sabaha çok uzakken uyandım uykudan. Duvarda asılı, siyah çerçeveye hapsettiğim resmine baktım. Kısılıp-kısılıp, parlayan gaz lambamın ışığında. Her ışık yansımasında bir görünüp bir gidiyordun. Yine sen ve yine yüzün. Gözlerinde hüzün vardı susmuştun, konuşmuyordun benimle...