Şiir Yunus Emre - Aşk Bezirganı

Ömer
Yönetici
Aşk bezirgânı, sermaye canı,
Bahadır gördüm cana kıyanı.

Zehî bahadır, can terkin vurur,
Kılıç mı keser himmet giyeni?

Kamusun bir gör, kemterin er gör,
Adi görmegil palas giyeni.

Tez çıkarırlar fevkal'ulâya,
Bin isa gibi dine uyanı.

Tez indirirler tahtes-sarâya,
Bir karun gibi dünya kovanı.

Âşık olanın nişanı vardır,
Melâmet olur belli beyanı.

Atlası kodu, palası giydi,
İbrahim Edhem sırdan duyanı.

İlmin var deyi mağrur olmagıl,
Hak kabul etti kefen soyanı.

Çün Mansûr gördü, ol benim dedi,
Od'a yaktılar, işitin onu.

Od'a yandırdın, külün savurdun,
Öyle mi gerek seni seveni?

Zinhâr ey Yunus, gördüm demegil,
Od'a yakarlar gördüm diyeni.

Lügatçe

bezirgân : tüccar, tacir
bahâdır : cengaver, yiğit, usta savaşçı
zehî : ne hoş, ne güzel, ne iyi
terkin : silip hükmü ortadan kaldırmak
himmet : manevi yardım
kamu : herkes, bütün, halk
kemter : Çok değersiz, pek itibarsız
palas : aba ve çul gibi kaba yünden dokunmuş giysi
fevkal'ulâ : yücelerin yücesi
atlas : ipek giysi
od : ateş
zinhar : sakın, asla

Mansur'dan kasıt Hallâc-ı Mansûr
 
Üst