Yoksun..bende öyle..

hayaller midir insanı ayakta tutan
yoksa insan mıdır hayallere ölümüne bağlanan..

biliyorum..farkındayım..
giderek irtifa kaybetti hayaller..
gelecek ışığını yitirdi artık..
başlayan cümleler daha soğuk..
ve geceler daha uzun..sabahlar uzak..
toprağa hasret bir beden..
hapsedilmiş duygular...

ölüyorum diyorum bazen..
ama farkındayım buna bile gücüm yok..

şimdi sende yoksun..
ve sabahların bir anlamı yok..
yastığım seni ve senle ilgili hayallerime sırdaş olmuyor artık..
boş bu şehir..
ve kaldırımlar anlamsız..
ve inan bu hayat sensiz değersiz..
ve ilgisiz tüm şiirlere..
şarkılar boş.. çiçekçi çocuklar artık bir düşman moralime..

ve bu şehir sensiz boş..bu hayat da öyle..