Yalnızlık

bilirim yalnızlığın acısını birer birer çöker o dört duvar insanın üstüne
kalbindeki aşk yarasıyla iyileşmeye çalışırsın
korkarsın aslında ma söyleyemezsin
haykırmak istersin fakat cesaretin yoktur
ben mi haket ettim bu yalnızlığı dersin
ama bilmezsin ki yalnızlık seni haketmiştir
paylaşmak istersin yalnızlığını
ama bir dostun bile yoktur
hepsi kalleşce sırtından vurup gitmişlerdir
mutluluğu ararsın içki kadehlerinde
ama farkında bile olmazsın ki yanındaki mutlulukların güzelliklerin
ölmek istersn ama bir türlü yapamazsın
bıkarsın bu hayattan
taşımak istemezsn bu hayatın ağır yükünü
her şey üstüne gelir
sanki boğulursun hayata küser
4 duvarda yaşam savaşı verirsin
sevemezsin kimseyi kıymet bilmezler
çıkmazlara girersin yol ararsın bulamazsın
bir sırdaşın bile yoktur
ee o zaman ne anlamı vardı ki böyle hayatın
böyle yaşamın
SONUNDA BİR KÜÇÜK CAM PARÇASINA TESLİM EDERSİN KENDİNİ!!

yalnızlarda olduğum dertlerin beni bulduğu kimseciklerin olmadığı bir gecede yüreğimden geçenlerdi...