deep
Harbi Aktif Üye
Şizofreninin Nedenleri Nelerdir? Şizofreni neden olur, Şizofreni hastalığının sebepleri
Şizofreni Sebepleri; Şizofreni, semptomları beyin içinde bilgilerin iletimi ve işlenmesindeki anormalliklere bağlanan bir beyin hastalığıdır. Beyindeki sinir hücreleri, sinir uçlarından kimyasallar (nörotransmitterler) salarak birbirleriyle haberleşirler. Şizofreninin birçok semptomu belirli nörotransmitterlerin etkinliğindeki anormalliklerle bağlantılı bulunmuştur.
Klinik izlemelerde kan bağı olan kişilerde genetik yatkınlığın olduğu başka nedenlerin de araya girmesi ile hastalığın ortaya çıktığı görülmektedir.
Tek yumurta ikizlerinin birinde şizofreni görülmesi durumunda diğerinde şizofreni ortaya çıkma olasılığı %50, anne babanın ikisinin birden şizofren olması durumunda çocuklarda şizofreni görülme olasılığı %40, anne veya babanın şizofren olması
durumunda çocuklarda görülme olasılığı %8, kardeşlerden birinin şizofren olması durumunda diğer çocukta hastalığın görülme olasılığı %12’dir. Genetik geçişten sorumlu tutulan bazı genler vardır ancak bu konu henüz tam olarak aydınlatılamamıştır.
Şizofren hastaların beyin tomografisi ve MR gibi radyolojik incelemelerinde beynin bazı bölgelerinde değişiklikler tespit edilmektedir ancak bu değişikliklerin şizofreniye özgü olmadığı bilinmektedir. Yine ölen şizofren hastaların beyin biyopsilerinde beyinde bazı doku değişiklikleri görülmektedir. Bu değişikliklerin de hastalık oluşmadan önce mi olduğu veya hastalığın ortaya çıkşıyla mı geliştiği bilinememektedir.
Beyin biyokimyası ile ilgili araştırmalarda beyinde haberci rolü üstlenen (nörotransmitter) maddelerden biri olan dopaminin aktivite artışının hastalığa yol açtığı bilinmektedir.
Aileler üzerinde yapılan araştırmalar, şizofreniye eğilimin kalıtımsal olduğuna işaret etmektedir. Ebeveyni şizofrenik olan bir çocukta bu hastalığın gelişme olasılığı yaklaşık %10'dur. Karşılaştırma yapılırsa, genel nüfusta şizofreni riski yaklaşık %1'dir. Bununla birlikte, tek yumurta ikizi olan ve dolayısıyla aynı genetik yapıyı paylaşan şizofreni hastalarında, her iki ikizin bu hastalıktan etkilenme olasılığı yalnızca %50'dir. Bu da şizofreninin genetik tarafından önceden kararlaştırılmadığını göstermektedir. Çevresel etkenlerin (muhtemelen yaşamın çok erken evresinde, hatta gebelik sırasında meydana gelen) beyin üzerinde kişiyi hastalığa eğilimli kılan etkileri olabileceğine ilişkin diğer kanıtlar bulunmaktadır. Risk etkenlerinin bir bileşiminin önemli olduğu düşünülmektedir.
İnsan beyininin bilgisayar destekli tomografi (CAT) taramalarıyla incelenebilmesi, şizofrenisi olan bazı kişilerin beyin yapısında anormallikler olduğuna ilişkin bulgular sağlamıştır. Tutarlı bir bulgu da, beyin içindeki boşlukların (ventriküller) şizofrenisi olan kişilerde büyüdüğüdür. Bu büyümenin beynin belirli bölgelerinin yapısındaki anormalliklerden kaynaklandığı yönünde kanıtlar bulunmaktadır. Ancak, bu anormalliklerin anlaşılması zordur ve tüm şizofreni hastalarında ya da yalnızca bu hastalığı olan bireylerde ortaya çıkmamaktadır. Ölümden sonra beyin dokusunun mikroskobik araştırmaları da şizofrenisi olan kişilerde beyin hücrelerinin dağılımı veya sayısında küçük değişiklikler olduğunu göstermiştir. Bu değişikliklerin çoğunun (ancak büyük olasılıkla tümünün değil) kişi hastalanmadan önce var olduğu ve şizofreninin, kısmen, beynin gelişimindeki bir bozukluk olabileceği düşünülmektedir.
Şizofreni Sebepleri; Şizofreni, semptomları beyin içinde bilgilerin iletimi ve işlenmesindeki anormalliklere bağlanan bir beyin hastalığıdır. Beyindeki sinir hücreleri, sinir uçlarından kimyasallar (nörotransmitterler) salarak birbirleriyle haberleşirler. Şizofreninin birçok semptomu belirli nörotransmitterlerin etkinliğindeki anormalliklerle bağlantılı bulunmuştur.
Klinik izlemelerde kan bağı olan kişilerde genetik yatkınlığın olduğu başka nedenlerin de araya girmesi ile hastalığın ortaya çıktığı görülmektedir.
Tek yumurta ikizlerinin birinde şizofreni görülmesi durumunda diğerinde şizofreni ortaya çıkma olasılığı %50, anne babanın ikisinin birden şizofren olması durumunda çocuklarda şizofreni görülme olasılığı %40, anne veya babanın şizofren olması
durumunda çocuklarda görülme olasılığı %8, kardeşlerden birinin şizofren olması durumunda diğer çocukta hastalığın görülme olasılığı %12’dir. Genetik geçişten sorumlu tutulan bazı genler vardır ancak bu konu henüz tam olarak aydınlatılamamıştır.
Şizofren hastaların beyin tomografisi ve MR gibi radyolojik incelemelerinde beynin bazı bölgelerinde değişiklikler tespit edilmektedir ancak bu değişikliklerin şizofreniye özgü olmadığı bilinmektedir. Yine ölen şizofren hastaların beyin biyopsilerinde beyinde bazı doku değişiklikleri görülmektedir. Bu değişikliklerin de hastalık oluşmadan önce mi olduğu veya hastalığın ortaya çıkşıyla mı geliştiği bilinememektedir.
Beyin biyokimyası ile ilgili araştırmalarda beyinde haberci rolü üstlenen (nörotransmitter) maddelerden biri olan dopaminin aktivite artışının hastalığa yol açtığı bilinmektedir.
Aileler üzerinde yapılan araştırmalar, şizofreniye eğilimin kalıtımsal olduğuna işaret etmektedir. Ebeveyni şizofrenik olan bir çocukta bu hastalığın gelişme olasılığı yaklaşık %10'dur. Karşılaştırma yapılırsa, genel nüfusta şizofreni riski yaklaşık %1'dir. Bununla birlikte, tek yumurta ikizi olan ve dolayısıyla aynı genetik yapıyı paylaşan şizofreni hastalarında, her iki ikizin bu hastalıktan etkilenme olasılığı yalnızca %50'dir. Bu da şizofreninin genetik tarafından önceden kararlaştırılmadığını göstermektedir. Çevresel etkenlerin (muhtemelen yaşamın çok erken evresinde, hatta gebelik sırasında meydana gelen) beyin üzerinde kişiyi hastalığa eğilimli kılan etkileri olabileceğine ilişkin diğer kanıtlar bulunmaktadır. Risk etkenlerinin bir bileşiminin önemli olduğu düşünülmektedir.
İnsan beyininin bilgisayar destekli tomografi (CAT) taramalarıyla incelenebilmesi, şizofrenisi olan bazı kişilerin beyin yapısında anormallikler olduğuna ilişkin bulgular sağlamıştır. Tutarlı bir bulgu da, beyin içindeki boşlukların (ventriküller) şizofrenisi olan kişilerde büyüdüğüdür. Bu büyümenin beynin belirli bölgelerinin yapısındaki anormalliklerden kaynaklandığı yönünde kanıtlar bulunmaktadır. Ancak, bu anormalliklerin anlaşılması zordur ve tüm şizofreni hastalarında ya da yalnızca bu hastalığı olan bireylerde ortaya çıkmamaktadır. Ölümden sonra beyin dokusunun mikroskobik araştırmaları da şizofrenisi olan kişilerde beyin hücrelerinin dağılımı veya sayısında küçük değişiklikler olduğunu göstermiştir. Bu değişikliklerin çoğunun (ancak büyük olasılıkla tümünün değil) kişi hastalanmadan önce var olduğu ve şizofreninin, kısmen, beynin gelişimindeki bir bozukluk olabileceği düşünülmektedir.
