qanTa munan
Üye
Merhabalar sevgili dostlar..öncelikle onunla tanışmadan önceki hayatımı kısaca anlatayım size.hiçbirşeyi takmazdım içki sigara kullanırdım.hiç kibar değildim kızlara olsun erkeklere olsun serttim.
herşey 2008-2009 eğitim öğretim yılının başlamasıyla başladı.bizim sınıfa 3 kız geldi.ilk aylarda ona aşık olduğumun farkında değildim.2-3 ay ark gibi takıldık.
fakat daha sonra ben ona aşık olduğumu anladım ve onun yanında konuşamamaya basladım.zaten çok konuşmam ben genelde cool takılırım.herneyse o kız işte kötü alışkanlıkları olanlardan falan arkadaşım olamaz değişmiş.bende herşeyi bıraktım gerçekden kişilik değiştirdim bir üst kademeye geçtiğimi anladım zaman içerisinde.derslerim bile iyi gitmeye basladı herneyse.
bir plan yaptım onun montuna bir tek kırmızı gül koydum.ama o bunu anlamamış.okuldada sevdiğimi göstermeye calıstım o anlamamış hiç tabi.bir gün telefonunda bana bir hikaye anlattı.ben hayatımda 1 kez aşık oldum çok bağlandım ve sonunda onun benı sevmediğini anladım hep yalan söylediğini farkettim artık bu defter kapandı benım için dedi.bunları normal ark olarak konuşuyorduk tabi.
günlerden birgün onu sevdiğimi söyledim.oda ben öyle birşey düşünmüyorum senınle ilgili dedi.benım zaten kararım belli dedi.ben yıkıldım adeta günlerce ağladım.
gün geldi sınıf ortamı onu rahatsız etmeye basladı okuldan gidicem dedi.ben konuştum onunla hep gidersen ben çok üzülücem dedim.oda üzülme takma zamanla unutursun benı dedi.
bunun 2 tane kankası var onlarla tartışıolardı hep bende teselli ediordum hep yalnız kalıordu bende yanına gidiyordum.4-5 kez öyle oldu sonra arkadaşları bizi yanlış anlamış oda hoşlanmıyormuş bundan ve bana yanyana olmamalıyız dedi bir adım daha uzaklaştı.......
peki dedim sen üzülme yeter ki dedim.bunuda içime attım..bir gün yüzyüze konuşmak istedim benim yüzüme beni sevmediğini söylemesi istedim.artık ondan nefret etmek istedim belkide bilmıyorum.böyle deyince arkadaşlığımızda bitti beni artık yoksay hayatında dedi.bende inş bensiz mutlu olursun ben olamıycam asla dedim.bir gün gelip kırdıysam özür dilerim dedi.ama ikimiz içinde iyisi böyle olacak hem ben zor durumda kalmıyacam hem sende benı unutacaksın zorunlu olmadıkça konuşmayalım dedi..peki dedim aramızdaki mesefa dağlar kadar oldu.........
ve artık bu hikayede sona geldik okuldan gitmesini bekliyorum.bir insanı sevmekte suçmuş be abi.neden bu hayat böyle ben onun kötülüğünümü düşündüm sanki.geçmişinden etkileniyor ama hiçbirşeyin önemi kalmadı artık.ben hala onu dünynın en iyi kızı olarak görsemde o beni hiç takmıyor
herşey 2008-2009 eğitim öğretim yılının başlamasıyla başladı.bizim sınıfa 3 kız geldi.ilk aylarda ona aşık olduğumun farkında değildim.2-3 ay ark gibi takıldık.
fakat daha sonra ben ona aşık olduğumu anladım ve onun yanında konuşamamaya basladım.zaten çok konuşmam ben genelde cool takılırım.herneyse o kız işte kötü alışkanlıkları olanlardan falan arkadaşım olamaz değişmiş.bende herşeyi bıraktım gerçekden kişilik değiştirdim bir üst kademeye geçtiğimi anladım zaman içerisinde.derslerim bile iyi gitmeye basladı herneyse.
bir plan yaptım onun montuna bir tek kırmızı gül koydum.ama o bunu anlamamış.okuldada sevdiğimi göstermeye calıstım o anlamamış hiç tabi.bir gün telefonunda bana bir hikaye anlattı.ben hayatımda 1 kez aşık oldum çok bağlandım ve sonunda onun benı sevmediğini anladım hep yalan söylediğini farkettim artık bu defter kapandı benım için dedi.bunları normal ark olarak konuşuyorduk tabi.
günlerden birgün onu sevdiğimi söyledim.oda ben öyle birşey düşünmüyorum senınle ilgili dedi.benım zaten kararım belli dedi.ben yıkıldım adeta günlerce ağladım.
gün geldi sınıf ortamı onu rahatsız etmeye basladı okuldan gidicem dedi.ben konuştum onunla hep gidersen ben çok üzülücem dedim.oda üzülme takma zamanla unutursun benı dedi.
bunun 2 tane kankası var onlarla tartışıolardı hep bende teselli ediordum hep yalnız kalıordu bende yanına gidiyordum.4-5 kez öyle oldu sonra arkadaşları bizi yanlış anlamış oda hoşlanmıyormuş bundan ve bana yanyana olmamalıyız dedi bir adım daha uzaklaştı.......
peki dedim sen üzülme yeter ki dedim.bunuda içime attım..bir gün yüzyüze konuşmak istedim benim yüzüme beni sevmediğini söylemesi istedim.artık ondan nefret etmek istedim belkide bilmıyorum.böyle deyince arkadaşlığımızda bitti beni artık yoksay hayatında dedi.bende inş bensiz mutlu olursun ben olamıycam asla dedim.bir gün gelip kırdıysam özür dilerim dedi.ama ikimiz içinde iyisi böyle olacak hem ben zor durumda kalmıyacam hem sende benı unutacaksın zorunlu olmadıkça konuşmayalım dedi..peki dedim aramızdaki mesefa dağlar kadar oldu.........
ve artık bu hikayede sona geldik okuldan gitmesini bekliyorum.bir insanı sevmekte suçmuş be abi.neden bu hayat böyle ben onun kötülüğünümü düşündüm sanki.geçmişinden etkileniyor ama hiçbirşeyin önemi kalmadı artık.ben hala onu dünynın en iyi kızı olarak görsemde o beni hiç takmıyor
