cicozz
Çocukluk cicozlarda saklı
Osmanlı imparotorluğunun Askeri Yapısı nasıldı? Osmanlı Askeri Yapısı
Osmanlı Devletinin Askeri Yapısı
Osmanlı ordu teşkilatı, Osmanlı İmparatorluğu Ordusu veya resmi adıyla Ordu-yi Hümâyûn
Osmanlı İmparatorluğu Ordusu'nun tarihi iki ana döneme ayrılabilir.
Klasik Dönem, Osmanlı İmparatorluğu'nun kuruluşu olan 1299 yılı ile 19. yüzyılın başlarındaki askeri reformlar arasındaki dönemi kapsamaktadır.
Modern Dönemde ordu; Kara Ordusu, Deniz Ordusu ve Hava Ordusu olmak üzere üçe ayrılmıştır.
Osmanlı İmparatorluğu Ordusu Klasik Dönem
Osmanlı ordu teşkilatı, Anadolu Selçukluları, İlhanlılar ve Memlüklüler devletlerinin askeri teşkilat yapılarından belirli ölçülerde yararlanılarak kurulmuştur.
Osmanlı İmparatorluğu Ordusu'nun Başkomutanlık görevini Hakanlar yapmışlardır.
Yaya ve atlılardan oluşturulan kısma "yaya”, süvarileri ise "müsellem” şeklinde adlandırılmıştı. Kapıkulu Ocakları'nın kuruluşuna kadar savaşlarda fiili olarak hizmet gördüler.
Kapıkulu Ocağı
Kapıkulu Piyadeleri; Acemi Ocağı, Yeniçeri Ocağı, Cebeci Ocağı, Topçu Ocağı, Top Arabacılar Ocağı, Humbaracı Ocağı, Lağımcılar, Sakalar, Solaklar
Kapıkulu Süvarileri: Silahtar, Sipahi, Sağ Ulufeciler, Sol Ulufeciler, Sağ Garipler, Sol Garipler'den oluşmaktaydı.
Eyalet Askerleri
Yerli Kulu; Azab, Sekban, Tüfenkçi, İcareli
Serhat Kulu: Deliler (Deli), Gönüllüler, Besliler, Topraklı Süvari,Tımarlı Sipahiler ve Akıncılar
Modern Osmanlı Ordusu
Osmanlı kara Kuvvetlerinin yeniden teşkilatlanması, Balkan Savaşları yenilgisinin hemen sonrasında başlanarak, I. Dünya Savaşı öncesinde tamamlanmıştır. Bu teşkilatlanmaya göre Kara Kuvvetleri, Harbiye Nezaretine bağlı dört ordu müfettişliği halinde, biri bağımsız 13 kolordu ve bunlara bağlı 38 piyade tümeni (ikisi bağımsız) ve dört süvari tümeninden oluşmaktaydı. Ayrıca Çanakkale ve İstanbul Boğazları ile; Çatalca, Edirne, Erzurum, İzmir Müstahkem Mevkileri de Kara Kuvvetleri Teşkilatında yerlerini koruyorlardı.
Osmanlı Ordusunda Rütbeler
Osmanlı Ordusu'nda kullanılan silahlar
Osmanlı ordusunda; alemkılıç, ok, sapan, bozdoğan, topuz da denilen gürz, kamçı, döğen, balta, meç, şimşir, gaddara, yatağan, hançer, kama, mızrak, cirit, kantariye, kastaniçe, süngü, zıpkın, tırpan, çatal, halbart, mancınık, müteharrik kule, şayka, zarbazen, miyane zarbazen, şahî zarbazen, şakloz, drankı, bedoluşka, marten, ejderhan, kolonborna, miyane, balyemez adlarındaki toplar şişhaneli karabina, çakmaklı, fitilli çeşitleriyle tüfek, tabanca, zırh, karakal, miğfer, dizçek, kolçak, kalkan da düşman silâhından muhafaza için kullanıldı.
Osmanlı Devletinin Askeri Yapısı
Osmanlı ordu teşkilatı, Osmanlı İmparatorluğu Ordusu veya resmi adıyla Ordu-yi Hümâyûn
Osmanlı İmparatorluğu Ordusu'nun tarihi iki ana döneme ayrılabilir.
Klasik Dönem, Osmanlı İmparatorluğu'nun kuruluşu olan 1299 yılı ile 19. yüzyılın başlarındaki askeri reformlar arasındaki dönemi kapsamaktadır.
Modern Dönemde ordu; Kara Ordusu, Deniz Ordusu ve Hava Ordusu olmak üzere üçe ayrılmıştır.
Osmanlı İmparatorluğu Ordusu Klasik Dönem
Osmanlı ordu teşkilatı, Anadolu Selçukluları, İlhanlılar ve Memlüklüler devletlerinin askeri teşkilat yapılarından belirli ölçülerde yararlanılarak kurulmuştur.
Osmanlı İmparatorluğu Ordusu'nun Başkomutanlık görevini Hakanlar yapmışlardır.
Yaya ve atlılardan oluşturulan kısma "yaya”, süvarileri ise "müsellem” şeklinde adlandırılmıştı. Kapıkulu Ocakları'nın kuruluşuna kadar savaşlarda fiili olarak hizmet gördüler.
Kapıkulu Ocağı
Kapıkulu Piyadeleri; Acemi Ocağı, Yeniçeri Ocağı, Cebeci Ocağı, Topçu Ocağı, Top Arabacılar Ocağı, Humbaracı Ocağı, Lağımcılar, Sakalar, Solaklar
Kapıkulu Süvarileri: Silahtar, Sipahi, Sağ Ulufeciler, Sol Ulufeciler, Sağ Garipler, Sol Garipler'den oluşmaktaydı.
Eyalet Askerleri
Yerli Kulu; Azab, Sekban, Tüfenkçi, İcareli
Serhat Kulu: Deliler (Deli), Gönüllüler, Besliler, Topraklı Süvari,Tımarlı Sipahiler ve Akıncılar
Modern Osmanlı Ordusu
Osmanlı kara Kuvvetlerinin yeniden teşkilatlanması, Balkan Savaşları yenilgisinin hemen sonrasında başlanarak, I. Dünya Savaşı öncesinde tamamlanmıştır. Bu teşkilatlanmaya göre Kara Kuvvetleri, Harbiye Nezaretine bağlı dört ordu müfettişliği halinde, biri bağımsız 13 kolordu ve bunlara bağlı 38 piyade tümeni (ikisi bağımsız) ve dört süvari tümeninden oluşmaktaydı. Ayrıca Çanakkale ve İstanbul Boğazları ile; Çatalca, Edirne, Erzurum, İzmir Müstahkem Mevkileri de Kara Kuvvetleri Teşkilatında yerlerini koruyorlardı.
Osmanlı Ordusunda Rütbeler
- Müşir (Mareşal)
- 1. Ferik (Orgeneral)
- Ferik (Tümgeneral ile Korgeneral arası)
- Mirliva (Tuğgeneral ile Tümgeneral arası)
- Miralay (Albay)
- Kaymakam (Yarbay)
- Binbaşı
- Kolağası (Kıdemli Yüzbaşı)
- Yüzbaşı
- Mülâzımı sâni (Üstteğmen)
- Mülâzımı evvel (Teğmen)
- Çavuş
- Onbaşı
- Nefer
Osmanlı Ordusu'nda kullanılan silahlar
Osmanlı ordusunda; alemkılıç, ok, sapan, bozdoğan, topuz da denilen gürz, kamçı, döğen, balta, meç, şimşir, gaddara, yatağan, hançer, kama, mızrak, cirit, kantariye, kastaniçe, süngü, zıpkın, tırpan, çatal, halbart, mancınık, müteharrik kule, şayka, zarbazen, miyane zarbazen, şahî zarbazen, şakloz, drankı, bedoluşka, marten, ejderhan, kolonborna, miyane, balyemez adlarındaki toplar şişhaneli karabina, çakmaklı, fitilli çeşitleriyle tüfek, tabanca, zırh, karakal, miğfer, dizçek, kolçak, kalkan da düşman silâhından muhafaza için kullanıldı.