Öğretmenler Günü ile ilgili Şiirler - 24 Kasım Şiirleri

Ömer
Yönetici
Bizlerin gelişmesinde ve eğitimli bir birey olmamızda büyük pay sahibi olan ve her daim saygıyı hak eden öğretmenlerimiz için öğretmenler günü ile ilgili şiirler ve 24 kasım şiirleri bu yazımızın içinde yer alıyor.

Öğretmenler bir neslin yetişmesine, bir ülkenin kalkınmasına ve insanın kendi kişiliğini bulmasına yardımcı olurlar. Bu meslek sadece para karşılığında yapılan bir meslek değildir, zira ne öğrenciler müşteri ne de öğretmenler hizmet sunan kişilerdir. Bunun için her zaman sevgi ve saygıyı onlardan eksik etmemeliyiz.

Sevgi Öğretmen Demek

Dünyanın en nadide çiçeğidir öğretmen
İnsanlık meşalesi çerağında en etmen,
Gönüllerin mimarı özden olan eğitmen
Sevgi öğretmen demek
Bilgi öğretmen demek

Dünyayı algılayıp okumayı yazmayı,
Paylaştıkça çoğalan büyükleri saymayı,
Küçükleri sevmeyi gerçek insan olmayı,
Bilen öğretmen demek
Gören öğretmen demek

Ruhlara şekil veren şair şiirinde dil,
Aşkı terennüm eden âşık sazında tel,
Burcu burcu açacak Bahçıvan elinde gül
Bülbül öğretmen demek
Sümbül öğretmen demek

İlim irfan ordusu öğretmen komutanı
Özgürlüğün bayrağı sevda anavatanı
Ürünleri beyzade o gönüller sultanı
İlim öğretmen demek
Âlim öğretmen demek

En güzeli öğreten mutluğun baş tacı
Kararan vicdanların iksiriyle ilacı
Her dalı yediveren o muhabbet ağacı
Hürmet öğretmen demek
Nimet öğretmen demek

Yeni neslin nüvesi istikbalin mimarı
Eğittikleri onun canı, cananı, varı
İlim aşkına yanmak vatana yadigârı
Kitap öğretmen demek
Hitap öğretmen demek

Ey yurdumun güzeli! Dağlar sana eğilsin
Her şeyi yetiştiren sen sıradan değilsin,
Mukaddes görevinde her konuda failsin
Sevgi öğretmen demek
İlgi öğretmen demek

Güzel mi Güzel Öğretmenim

Sensin benim geleceğim,
Güzel mi güzel öğretmenim.
Okula geldiğim ilk gün seni gördüm
Sana olan sevgim çözülmez bir kördüğüm

Sana ulaşmak için,
Dağları, taşları bile geçerim.
Seni gördüğüme çok sevindim
Güzel mi güzel canım öğretmenim!

Şeyma Sena SAĞMAK​

Sevgili Öğretmenim

Harf harf, hece hece, güzelim alfabeyi,
Okumayı yazmayı, şarkılar söylemeyi, kendime güvenmeyi,
Sayı saymayı, toplamayı, çıkarmayı, bölmeyi,
Bildiğim her şeyi, hayat dersini, bana öğretensin...

Bilgi hazinenden cömertçe, karşılıksız verensin.
Çok çalışmayı, saygıyı sevgiyi, bize öğütleyensin.
Azminle, mütevazı kimliğinle, kimseye benzemezsin.
İşlendikçe tükenmeyen cevher, değer biçilemeyen mücevhersin.

Öğretmenin değerini bilmeyen akla şaşarım!
O'ndan öğrendiğim bilgilerle, mutlu, mesut yaşarım.
Desteğinle bütün engelleri, birer birer aşarım.
Rehberim, kendime örnek seçtiğim, canım öğretmenim.

Katiyen yüzünden tebessüm eksik olmaz.
Boşuna arama! O'nun gibi dost bulunmaz...
Benim en kutsal varlığımsın, sevgili öğretmenim.
Saygıyla, minnetle, nazik ellerinden öperim...

Celal Taş​

Canım Öğretmenim

Köyüm sana hep muhtaçtır
Susuz kalmış bir kıraçtır
Bu kıraçta bir gül açtır
Benim canım öğretmenim

Senin ile ben hep güldüm
Susuz çölde açan güldüm
Açan gülde seni gördüm
Benim canım öğretmenim

Öğretmenlik kutsal dedin
Fedakarlık hep sen ettin
Karlı dağı hep yol ettin
Benim canım öğretmenim

Bana bilgi veren sensin
Bir gülücük deren sensin
Hastalığa şifa sensin
Benim canım öğretmenim

Annem babam sen atamsın
Şu kalbimde hep atansın
Mesleğini sevdirensin
Benim canım öğretmenim

Sesin her dem kısılıyor
Yüreciğin hep sızlıyor
Çıkarsızca sevdim diyor
Benim canım öğretmenim

Cana can katıyorsun
Yaramı hep sarıyorsun
Beni hep seviyorsun
Benim canım öğretmeni

En ücrada çalışırsın
Her zorluğa alışırsın
Evden eve taşınırsın
Benim canım öğretmenim

Öğretmenim

Sözü muteber sayılan
Toplumda saygı duyulan
İnsanlara örnek olan
Yol yetiştir öğretmenim

Bilgisi dünyaya yeten
Kalbi vatan için atan
Bayrağımı gökte tutan
El yetiştir öğretmenim

Birbirini sevip sayan
Büyüğüne saygı duyan
Yetim öksüzü koruyan
Dal yetiştir öğretmenim

Engelleri zoru aşan
Kalplerden kalbe ulaşan
Her çeşit lisan konuşan
Dil yetiştir öğretmenim

İnsanı sevip yaşatan
Gök kubbe gibi kuşatan
Çağ kapatıp çağ başlatan
Kul yetiştir öğretmenim

Tedbiri al etme tehir
Sanma kurumaz bir nehir
Zehir e karşı panzehir
Bal yetiştir öğretmenim

İman gücü ile donat
Memlekete olsun kanat
Biri Dicle biri Fırat
Kol yetiştir öğretmenim

Kul Mustafa’yı yakacak
Mevsim demeden açacak
Itır, ıtır mis kokacak
Gül yetiştir öğretmenim

Mustafa Deniz​

Öğretmenim

Toprakta yağmura,ağaçda yaprağa,
İnsanda dimağa,Vatanda bayrağa,
Hocam;katkınla bütün varlığa,
En içten sevginle emek verensin.

Gök yüzünde aya,engin semaya,
En büyük keşiftir,derin uzaya,
Biz aciz kulları Yüce Mevlaya,
Edeble irfanla sen götürensin.

Engin denizlerde asma köprüler,
Sayenizde hocam çağdaş ülkeler,
İnsana insanca konuşan diller,
Sevgiyi okutup,sen öğretensin.

Benlik yok gönülde,bizler beraber,
Hocam;emeğinle,yüce kültürler,
Atatürk'ten kalan,medeni izler,
Bizi o izlerde sen yüceltensin.

O Öğretmendir

Yolunu kaybedersen
Yanaşacak limandır
Sever, kucaklar seni
Çünkü o, öğretmendir

Yaşam biter, dertler bitmez
Erir mum gibi içinden
Bıkmaz çalışır ; didinir
Çünkü o, öğretmendir

Heykeltıraştır şekil verir
Müziktir; yaşamdır
Ressamdır aynı zamanda
Çünkü o, öğretmendir

Güneşe çevirir yüzümüzü
Gökkuşağındaki renkler gibi
Yolumuzu meşalelerle aydınlatır
Çünkü o, öğretmendir

Mutluluk nedir bilir misin?
Yıllar sonra görür seni
Ellerine, boynuna sarılır
Çünkü o, öğretmendir...

Dünyanın Bütün Çiçekleri

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçekleri getirin buraya,
Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya,
Son bir ders vereceğim onlara,
Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin, getirin… ve sonra öleceğim.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum.
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları,
Geniş ovalarda kaybolur kokuları…
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri,
Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni,
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Ben bir köy öğretmeniyim, bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyorum gönlümde,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden
Ne güller fışkırır çilelerinde,
Kandır, hayattır, emektir benim güllerim
Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
En güzellerini saymadım çiçeklerin,
Çocukları, öğrencilerimi istiyorum
Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,
Köy okullarında açan, gizli ve sessiz,
O bakımsız ama kokusu eşsiz çiçek.
Kimse bilmeyecek seni, beni kimse bilmeyecek
Seni, beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Okulun duvarı çöktü altında kaldım,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta.

Yaz kış bir şey söyleyen sonsuz toprakta,
Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım.
Yurdumun çiçeklenmesi için, daima yaşadım,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
Şimdi ustum, örtün beni, yatırın buraya,

Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini,
Bacımın suladığı fesleğenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avluların pembe entarili hatmisini,
Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın,
Aman Isparta güllerini de unutmayın,
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum
Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kop dağına göçen,
Yürükler yaylasında, Toroslarda eğleşen,
Muş ovasından, Ağrı eteğinden,
Gücenmesin, bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, örtün beni,
Eğin türkülerinin içine gömün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum,
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın,
Beni bilse bilse çiçekler bilir dostlarım,
Niçin yaşadığımı ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.

Ceyhun Atuf KANSU​
 
Son düzenleme:

Benzer Konular

Yanıtlar
0
Görüntülenme
9B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
5B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
2B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
18B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
3B
Üst