MODAL VERBS
Sadece on iki adet “modal” yardımcı fiil olmasına rağmen bunlar çok büyük bir sıklıkla ve çok geniş bir anlam sahasında kullanılırlar. Modal ‘ların çoğu birden çok anlama sahiptir. Bunlar herhangi bir tavsiyeye ilişkin genel düşünceleri veya yargıları, zorunluluğu, ihtiyacı ve yasaklamayı; izin istemeyi ve ret etmeyi; olasılığı, beklentiyi, ihtimali ve kesinliği; söz verme ve maksadı; yetenek ve isteklilik ifade ederler.
Bu on iki modal fiil –will-would; shall-should; can-could; may-might olarak dört çiftli grubu ve – must, ought, need, dare, olarak dört tekli grubu içerirler.
Bunlardan başka hem esas fiil hemde yardımcı fiil olarak kullanılan have, use ve be ‘de gerektiğinde modal yardımcı fiil olarak (have to, have got to, had better, used to, be to) kullanılır.
Bu saydığımız modal ‘lardan can, could, may, might, shall, should, will, would, must ve had better’dan sonra gelen fiiller “to, -ing, -s” almazlar. Past ve past participle hallerde kullanılmazlar. Modallardan sonra gelen bütün fiiller birinci halde (simple form) olarak gelir. Şöyle ki:
CORRECT : I can speak English.
INCORRECT: I can to speak English.
CORRECT : He can speak English.
INCORRECT: He can speaks English.
Have, have got, ve ought kendilerinden sonra bir mastar (to + the infinitive form of a verb) alırlar. Fakat diğer Modallarda olduğu gibi bu modallardan sonra gelen fiiller de “to, -ing, -s” almazlar. Past ve past participle hallerde kullanılmazlar. Bu modallardan sonra gelen bütün fiiller de birinci halde (simple form) olarak gelir. Şöyle ki:
I have to study tonight.
I have got to study tonight.
John ought to study harder
Sadece on iki adet “modal” yardımcı fiil olmasına rağmen bunlar çok büyük bir sıklıkla ve çok geniş bir anlam sahasında kullanılırlar. Modal ‘ların çoğu birden çok anlama sahiptir. Bunlar herhangi bir tavsiyeye ilişkin genel düşünceleri veya yargıları, zorunluluğu, ihtiyacı ve yasaklamayı; izin istemeyi ve ret etmeyi; olasılığı, beklentiyi, ihtimali ve kesinliği; söz verme ve maksadı; yetenek ve isteklilik ifade ederler.
Bu on iki modal fiil –will-would; shall-should; can-could; may-might olarak dört çiftli grubu ve – must, ought, need, dare, olarak dört tekli grubu içerirler.
Bunlardan başka hem esas fiil hemde yardımcı fiil olarak kullanılan have, use ve be ‘de gerektiğinde modal yardımcı fiil olarak (have to, have got to, had better, used to, be to) kullanılır.
Bu saydığımız modal ‘lardan can, could, may, might, shall, should, will, would, must ve had better’dan sonra gelen fiiller “to, -ing, -s” almazlar. Past ve past participle hallerde kullanılmazlar. Modallardan sonra gelen bütün fiiller birinci halde (simple form) olarak gelir. Şöyle ki:
CORRECT : I can speak English.
INCORRECT: I can to speak English.
CORRECT : He can speak English.
INCORRECT: He can speaks English.
Have, have got, ve ought kendilerinden sonra bir mastar (to + the infinitive form of a verb) alırlar. Fakat diğer Modallarda olduğu gibi bu modallardan sonra gelen fiiller de “to, -ing, -s” almazlar. Past ve past participle hallerde kullanılmazlar. Bu modallardan sonra gelen bütün fiiller de birinci halde (simple form) olarak gelir. Şöyle ki:
I have to study tonight.
I have got to study tonight.
John ought to study harder
