Hüzün

pesimist sanal alem
İnsan bazen anlamakda güçlük çeker vedaları
bu sonu hazırlayan hatalar nerde başlar yada toz kondurmaz kimse kendine topu rakibine atar.
Hatayı görmemek mi insanı erdemli kılan yoksa konuşmak mı kötü yapan?
çekilmesi güç ithamlarla başlar aslında nefret dolu sözcükler
birbirinde suç arayan gözler temelini oluşturur bu gecekondunun
temelsiz yapılan lişkilerdir yarı yolda fren yapan
tekerlerdir her molada birden hava kaçıran
Bikere duygularını temelsiz taşa oturtmuşsun ya;başına gelen her faciada suçlu ararsın yanan gözlerle,duygularını rüzgara bırkamışsın konar göçer olmuş rüzgar nereye eserse
''O''rüzgarla aşkı bulmuşsun kalbine hiç sormadan,bağlanmışsın yalanlara gözün görmez kimseyi sonunda dalgalar arasında yalnız kalan teknede sen de yokmusun?
Kaybetmişsin herşeyi hortum seni de alır içine
sarsılırsın içine düştüğün kabuslarla kendine gelmeye çalışırsın tüm bunların sadece kabus olduğunu düşünürek gözünü açtığında kimse yoktur yanında bomboş oda aklını kaybedersin
Artık;demirleyecek bir limanın yoktur ağladığında mendil tutan o tatlı çocuk yalnız kalmışsındır ışığı olmayan dar sokakda işte o an çekersin huzur sandığın yalnızlık acısını.
 
Son düzenleme:
_MeçHuL_ [..вιя NΣFΣS нυzυя..]
Hatayı görmemek mi insanı erdemli kılan yoksa konuşmak mı kötü yapan?

GüzeL payLaşımın için sağoL....:)
 
Üst