qanTa munan
Üye
Daha 16 yaşındaydı. Herşey tozpembe görünüyordu gözüne. Okulun en gözde kızıydı. Saçları belini aşmış dalgalı esmer bir kızdı. Aslında tüm erkekler saçlarına vurgundu. Sırma saçlım diye severdi herkez. Birgün okula yeni bi öğrenci geldi. Tüm lise gençleri ona hayranken o sadece o çocuğun gözlerine tutulmuştu. Dersin bitmesini sabırsızlıkla bekliyordu. Tenefüslerde onu görebilmek için, ona kendini farkettirebilmek için elinden geleni yapıyordu. Ve birgün istediği gerçekleşti. Çocuk onunla tanışmak istiyordu. Birkaç arkadaş aracılığıyla tanıştılar. Güzel bir muhabbetle başlamıştı herşey. Kız gerçek aşkı bulduğuna inanıyordu. Ama çocuk hiçde öyle görünmüyordu. Sevmiyor gibiydi. Soğuktu.. Kızla 2 sene beraberlikler olmuştu. Kız onun soğukluklarına rağmen onu hala deliler gibi seviyordu. Çocukda seviyordu ama belli etmiyordu. Kız bundan emindi.. Şimdiye kadar hiç kavgaları olmamıştı. Hergünleri güzel farklı birazda soğuktu. Kız ne yaptı ne ettiyse çocuğun soğuklupuna bir çare bulamadı. Artık dayanılmaz hale gelmişti bu durum kız için. Kız ayrılmayı düşünüyordu sonra geçen 2 yıl içinde onunla geçirdikleri güzel günleri ona olan aşkı geliyordu aklına.. Bir türlü başaramıyordu ayrılığı biliyorduki onsuz bir hiçdi.. Aradan fazla bir zaman geçmemişti çocuk hergün kızı görmek istiyordu bu belliydi... Hergün arayıp kızı biyere çağırıp karşısına alıp saatlerce konuşmadan ona bakıyordu. Kızın aklı iyice karışmıştı.. Ne yapacağını bilmez hale gelmişti. Herşey güzel başlamıştı ama neden bu soğukluk vardı. Seviyorsa neden hep soğuktu. Yoksa baştan beri herşey bir oyunmuydu. Yoksa başka birimi vaardı.. Kız aklını karıştıran bu soruların içinden bir türlü çıkamıyordu. Bir gece sabaha kadar oturup düşündü. Şarkılarını açtı, birlikde çekildiği fotoğrafları aldı ve sabaha kadar oturup düşündü. Artık bitmesi gerektiğini anlamıştı. Buz gibi bir kalpde durmak o na acı veriyordu.o sabah telefonu eline aldı ve onu ilk buluştukları cafeye çağırdı. Herzamanki gibi oraya ilk giden kız olmuştu. Fazla bekletmeden çocukda gelmişti. Çocuk kızın bakışlarından huylanmıştı. Farklı geliyordu, ona aşkla bakan gözler yoktu karşısında.. Oturdu karşısına kızın evet ne söyleyeceksin dedi.. Kız hafif bir tebessüm etti. Farkındamısın hep soğuktun dedi.. Çocuk evet bilirsin sevecenliği sevmem demişti.. Kız bir sigara yaktı ve fazla zorlanmamak için artık bitsin dedi.. Çocuğun gözleri dolmuştu ama ona belli etmemek için mutluluklar dileyip ordan uzaklaştı.. Kız bi acayip olmuştu. Pişmanmıydı yoksa mutlumuydu.. Anlayamadı.. O gün okula gitmeden eve gitti ve yattı ama bir türlü gözüne uyku girmemişti.. gece olmuştu telefon elindeydi fakat bir türlü arayamıyordu.. En sonunda sancılı bir uykuya daldı.. Sabah uyandığında içinde acayip bir korku bir ürperti vardı ne olduğunu anlayamamıştı.. Sonra telefonun aldı ve 19 cevapsız çağrı 1 de mesaj vardı.. Hepsi çocukdandı anlayamadı mesajı okuduğunda olduğu yere yığılmıştı kız.. Mesajda ::
''Bence bu ayrılığın sebebi başkasıydı. Ben buna inanıyorum. Çünkü sen beni asla bırakamazdın. Ne oldu güzelim neden benden gittin. Sana şimdi birşey yazacağım. İster inan ister inanma BİRTANEM; Eğer birgün kader bize bir oyun oynayıp seni benden alıp başkasının kollarına atarsa seni dansa kaldıracak ilk müzik cenaze marşım olsun.. ELVEDA KALBİM.....''
Kız direk çocuğu aradı ama telefonu cevap vermiyordu.. Sonra evlerini aradı bir ağlamaklı ses açtı telefonu. Kız sordu Berke ile görüşebilirmiyim acaba diye.. Telefondaki bayan malesef yavrum Berke sabaha karşı intahar etmiş galiba bir kız için...
Kız yaşadıkları karşısında neye uğradığını şaşırır ve artık hayat onun için bir hiç olmuştur.. Pişmanlıklar içinde yaşamaya devam etmek zorundaydı. Yaşamalıydı.. Belkide aşka küsmüş ama hala bir umutla yaşamalıydı...
''Bence bu ayrılığın sebebi başkasıydı. Ben buna inanıyorum. Çünkü sen beni asla bırakamazdın. Ne oldu güzelim neden benden gittin. Sana şimdi birşey yazacağım. İster inan ister inanma BİRTANEM; Eğer birgün kader bize bir oyun oynayıp seni benden alıp başkasının kollarına atarsa seni dansa kaldıracak ilk müzik cenaze marşım olsun.. ELVEDA KALBİM.....''
Kız direk çocuğu aradı ama telefonu cevap vermiyordu.. Sonra evlerini aradı bir ağlamaklı ses açtı telefonu. Kız sordu Berke ile görüşebilirmiyim acaba diye.. Telefondaki bayan malesef yavrum Berke sabaha karşı intahar etmiş galiba bir kız için...
Kız yaşadıkları karşısında neye uğradığını şaşırır ve artık hayat onun için bir hiç olmuştur.. Pişmanlıklar içinde yaşamaya devam etmek zorundaydı. Yaşamalıydı.. Belkide aşka küsmüş ama hala bir umutla yaşamalıydı...
