Düşünüyorum Öyleyse Yokum!

hortLak c ε ή κ
Düşünüyorum, düşünüyorum... Kafam karmakarışık, bir sürü şey dolanıyor zihnimde. Çözümleyemediğim meseleler, anlamlandıramadığım haksızlıklar, savaşlar, kavgalar...

Düşünmemeleri tembih edilmiş, düşündüğü zaman ise bin pişman edilmiş insanları düşünüyorum. Düşündükçe işin içinden çıkamıyorum. Deliriyor muyum ne? Böyle bir sistemin içinde var olmanın -yoksa yok olmanın mı demeliyim- sancısı...

Kendi akışına terk edilmiş hayat kayıp düşüyor zamanla birlik olmuş; benim gücüm yetmiyor kaldırmaya. Düşünceler de insanlar gibi vurulurken bir bir, anlamak güç tüm bu olanları, alışmak ise imkansız benim için.

Yolculuklara çıkıyorum kendi içimde; benim ırmaklarım, denizlerim, karalarım benzemiyor bu dünyadakilere ve yine düşünüyorum, ben var mıyım?

Sus, diyorum kendime. Yoksun sen işte!


07 Nisan 2009 .. 21:40
 
Üst