Düşlerimi ve Umutlarımı Yitirdim

Soğuk bir şubat gecesi sözlerin,
Ayazın içime işliyor.
Hayatın güzelliğine dair bütün söylenenleri geçiriyorum aklımdan.
Can babadan başlıyorum,
Nazım ustadan dizeler okuyorum kendime.
Hayata rağmen olmuyor,
Isınamıyorum sensiz…

Yorganı çekip başıma
Nefes almadan durmayı deniyorum
Korkamıyorum…
Farzet ki ölüsün diyorum kendime
Farzedemiyorum
Konuşamıyorum
Yazamıyorum
Kaçıyorum, onu da başaramıyorum
Bütün kaçışlarım iki kelimenin sonunda tıkanıyor
Seni seviyorum

Hayata adanmış bütün kavramlardan nefret ediyorum
Hiç olmak istiyorum..
Hatta daha da ötesi anarşist olsun ruhum
Her şeyi reddetsin
Öncesini ve sonrasını
İnanmayı ve düşünmeyi
Tarihi ve felsefeyi…
Yok olmuyor
Sen çıkıyorsun her isyanımdan
Sensiz hiç bile olamıyorum..

En güzeli çıkıp yürümek
İyiden iyiye yabancılaşıyorum bu şehre de
Zamanı gelse de gitsem
Ama nereye?
Bilmiyorum!
İstasyona doğru inip
Ruhumu uyuşturmalı önce
Sonra, sensiz uyanılmayı bekleyen bir sabaha
Gözlerimi kapamalı
Yok
Ben yine
İyi değilim..!!!
 

Benzer Konular

Yanıtlar
0
Görüntülenme
26B
Üst