deep
Harbi Aktif Üye
Dadaizm nedir? Dadaist ne demek?
Birinci Dünya Savaşı döneminde başlamış kültürel ve sanatsal bir akım. Dadaizm Fransızca'da oyuncak tahta at anlamına gelen dada kelimesinden türemiştir. 1916'da Zürih'de ortaya çıkmış olan bu sanat akımı, Birinci Dünya Savaşı'nın katliamlarına ve budalalığına duyulan nefretten doğmuştur. Dadaizm akımı alaycı bir yöntem kullanarak Avrupa toplumunun savaş, gelenek ve sanat gibi tüm yerleşik değerlerini ve toplumdaki yozlaşmayı protesto etmiştir. Teknolojik ilerlemeye körü körüne bağlanmanın yüzeyselliğini de eleştiren bu akım, Dünya Savaşı'nın acımasızlığına, toplumsal yaşamda ve sanat alanındaki sertliğine bir tepki özelliği içermektedir.
Mevcut sanatsal yapıların protesto edilmesi ve mantıksızlık bu felsefi akımın temel özelliğidir. Dadaizm, dünyanın yıkılışından umutsuzluğa düşmüş, hiçbir şeyin sürekli ve sağlam olduğunu düşünmeyen bir felsefi mantık üzerine kurulmuştur.
Tristan Tzara, Jean Arp, Marcel Janco, Emmy Hennings ve Richard Hülsenbeck'in içlerinde bulunduğu birtakım savaş karşıtı genç sanatçının oluşturduğu bu fikir akımı, alaycı ve küçük düşürücü görüş tarzıyla toplumsal değerleri temelinden sarsmıştır.
1912-1922 yılları arasında edebiyat, resim, tiyatro, müzik ve grafik tasarımlarına kadar da yansıyan Dadaizm insanları şaşırtmaya ve sarsmaya dayalı felsefi bir temaya sahiptir. Alışılmış estetik anlayışına karşı çıkan, burjuva değerlerinin kötülüğünü gündeme getiren bu akımın temsilcisi olan sanatçılar, toplumda yerleşik düzen ve anlam tanımına karşı çıkarak dil konusunda da yeni girişimlerde bulunmuşlardır. Dadaizm akımına mensup kişilerin çıkardıkları pek çok dergi arasında en önemlisi, 1919-1924 arasında yayınlanan ve içinde Louis Aragon, Philippe Soupauld, André Breton, Georges Ribemont-Dessaignes ve Paul Eluard'ın yazılarının bulunduğu Littérature dergisiydi. 1922 yılında birçok Dadaistin sürrealizme yönelmesi sonucu, üyeler arasındaki sürtüşmelerin artarak yıkıcı etkinliklerin bir sınıra dayanmasıyla bu akım son bulmuştur.
Birinci Dünya Savaşı döneminde başlamış kültürel ve sanatsal bir akım. Dadaizm Fransızca'da oyuncak tahta at anlamına gelen dada kelimesinden türemiştir. 1916'da Zürih'de ortaya çıkmış olan bu sanat akımı, Birinci Dünya Savaşı'nın katliamlarına ve budalalığına duyulan nefretten doğmuştur. Dadaizm akımı alaycı bir yöntem kullanarak Avrupa toplumunun savaş, gelenek ve sanat gibi tüm yerleşik değerlerini ve toplumdaki yozlaşmayı protesto etmiştir. Teknolojik ilerlemeye körü körüne bağlanmanın yüzeyselliğini de eleştiren bu akım, Dünya Savaşı'nın acımasızlığına, toplumsal yaşamda ve sanat alanındaki sertliğine bir tepki özelliği içermektedir.
Mevcut sanatsal yapıların protesto edilmesi ve mantıksızlık bu felsefi akımın temel özelliğidir. Dadaizm, dünyanın yıkılışından umutsuzluğa düşmüş, hiçbir şeyin sürekli ve sağlam olduğunu düşünmeyen bir felsefi mantık üzerine kurulmuştur.
Tristan Tzara, Jean Arp, Marcel Janco, Emmy Hennings ve Richard Hülsenbeck'in içlerinde bulunduğu birtakım savaş karşıtı genç sanatçının oluşturduğu bu fikir akımı, alaycı ve küçük düşürücü görüş tarzıyla toplumsal değerleri temelinden sarsmıştır.
1912-1922 yılları arasında edebiyat, resim, tiyatro, müzik ve grafik tasarımlarına kadar da yansıyan Dadaizm insanları şaşırtmaya ve sarsmaya dayalı felsefi bir temaya sahiptir. Alışılmış estetik anlayışına karşı çıkan, burjuva değerlerinin kötülüğünü gündeme getiren bu akımın temsilcisi olan sanatçılar, toplumda yerleşik düzen ve anlam tanımına karşı çıkarak dil konusunda da yeni girişimlerde bulunmuşlardır. Dadaizm akımına mensup kişilerin çıkardıkları pek çok dergi arasında en önemlisi, 1919-1924 arasında yayınlanan ve içinde Louis Aragon, Philippe Soupauld, André Breton, Georges Ribemont-Dessaignes ve Paul Eluard'ın yazılarının bulunduğu Littérature dergisiydi. 1922 yılında birçok Dadaistin sürrealizme yönelmesi sonucu, üyeler arasındaki sürtüşmelerin artarak yıkıcı etkinliklerin bir sınıra dayanmasıyla bu akım son bulmuştur.
