Bu kadar koLay mı siLmek ?

akrep_zehiri ''єѕяαяℓı gözℓєя''
Yıllar nasılda geçmişti. Dile kolay 6 senelik bir ilişki. Paylaşımları, mutluluğu, aşkı anlatmaya gerek yok sanırım. Anlatılamaz anılardır onlar. Ama ya şimdi…

İkimiz için de ilkti her şey. İlk heyecan, ilk aşk, ilk öpüş, ilk sarılış. Hayatta tek bi’ şey istedim, birine ait olmak. Yani birini öpüp, sadece onla bir ömür geçirmek. Sandım ki, sen de öylesin hep. İlk ve tek olacağız diye düşündüm ama meğer bu sadece benim hayalimmiş.

Gerçekten nerde hata yaptığımı arıyorum.

Beni çok sevmişti, her şeyden çok. Yani öyle sanıyorum ama inanın bittiğine kimse inanamadı. Ben de dahil herkese öyle inandırmıştı ki sevdiğine, şimdi yalandı demek güç geliyor. Ama ben onu bilmeden ezmişim, sevgisinin bitmesine neden olmuşum. Nasıl mı?

Kendime aşırı güvenmem, eğer gidersen bi’ gün yol orda demem, onu hep yönlendirmeye çalışmam. Ben bunları hep iyiliği için yapmıştm ama o bunlardan çok sıkılırken, sevdiği için hep susmuş.

Derken yeni bi’ işe girdi. Birden değişmeye başladı. Artık eskisi gibi kıskanmıyor, sahip çıkmıyor gibiydi bana ama hep sustum. Yeni bir ortamdı, yoruluyodu. Üstelik telefonunu bile saklarken sustum.

Nedendir bilmiyorum ağzım dilim bağlandı. Sonra birden hattımı kapattı (onun üstüneydi) nedenini sordum ve yalan söledi, ben de ayrıldım.

Dayanamadım, her şeyin hatrına, senelerimizin hatrına aradım. Çünkü pişman olmak istemedim. Bu kadar kolay bitemezdi. Yeni bi’ hayata başlayamazdım. Ona hep sadık olmuştum. Bi’ insan eşine nasıl sadıksa, öyle. Allah’a dua etmiştim, bizi kendi katında evli saysın diye çünkü o benim ilkim olsa da günahtı dokunmak.

Bir de ne söylesin bana telefonda;

“Seni defalarca aldatım (ileri bir şey olmasa da bir şeyler geçmiş) kızlar üstüme geldi engelleyemedim. Seni aramakla tehdit ettiler, telefonunu o yüzden kapadım, bi’ ay hasta yattım. İşten çıktım. Çok para verseler de o ortamdan sıkıldım. Şimdi başka biri var hayatımda. Uzak akrabamız o sen gibi değil”
Yıkıldım. İnanın yıkıldım. Bu kadar kolay mıydı? Bir ay hasta yat, sonra git başkasının kollarına. O anki hislerim, yaşadıklarım anlatılamaz…

Kendini beğenmişlik olmasın, her şeyi ben öğrettim ona, Giyinmeyi bile. Ama onun eline iyi bir para geçince, birkaç kız ilgi gösterince böyle yaptı.

Ben ondan çok daha iyi, kaliteli, zengin ortamlarda bulundum ama hiç değişmedim. İstediğim sadece sadakattı, sevgiydi. Benim için sadece karakter önemliydi. Bu kadar kolay olmamalıydı.

Ben de melek değildim, benim de hatalarım olabilir ama söylemeliydi zamanında. Ben de bilemez miydim “Sevgim azaldı” deyip çekip gitmeyi.

Tüm tabularım yıkıldı. Aşka ait her şey… Şimdi yeniden başlamak, silmek öyle zor ki…

Gerçekten seven vazgeçebilir mi? Şımarıklığı bahane edip, çekip gidebilir mi? Pişman olduğunu söyledi sonradan, bıktığı şeyleri bile özlediğini. Ama kararlı değildi.

Paramparçayım şimdi. Ben sadece bi’ kişiyi öpüp, onunla evlenmek istemiştim. Bu zamanda çok mu zor aşk, çok mu zor sadık olmak. Bence her şey insanın kendi elindedir. Gerçek sevginiz varsa kıymetini bilin. Allah kimseye böle acı vermesin.

Dönse de affedemem artık, affedemem. Hayat çok zormuş. Neden herkes böyle. Gerçekten birini sevip, ölene kadar ona ait olmak artık imkansız mı?

ALINTIDIR..
 
illegal40 harbi FENERLİ
way bee...gercekten ask acısı çok büyük :(( allah kimseye yasatmasın
 

Benzer Konular

Yanıtlar
3
Görüntülenme
2B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
2B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
3B
Yanıtlar
9
Görüntülenme
3B
Yanıtlar
2
Görüntülenme
2B
Üst