Bağlanmayacaksın...

hortLak c ε ή κ
Geçen günlerde bir ayrılığın ilk demlerinde dolaşırken bir şiirle tanıştım. Bu şiirin daha önce okuduğum şiirlerden bir farkı vardı. "Bağlanmayacaksın" diyordu şiir. Şiirin son mısrasını okuduğumda kendimden geçmiş vaziyette durdum bir süre... Ve o üstadın ismi duruyordu şiirin sonunda "Can Yücel".

Bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
"O olmazsa yaşayamam" demeyeceksin.
Demeyeceksin işte.
Yaşarsın çünkü.
Öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
Çok sevmeyeceksin mesela.
O daha az severse kırılırsın.
Ve zaten genellikle o daha az sever seni,
Senin onu sevdiğinden.
Çok sevmezsen, çok acımazsın.
Çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.

Çok sevdik be usta. Öyle yelken açtık ki sevdalara.
Bağlanmak nedir bilmiyorduk ki. Bilmiyorduk ki sevdiğimiz kadar eksildiğimizi. Biz sevdikçe çoğalacağımızı zannederken bir sevdanın koynunda, ani terk edilişlere mahkum bırakıldık be usta. Çok sevdik, çok sahiplendik. Sevdikçe kendimizi unuttuk. Sevdikçe her gün biraz daha eskidik. Söyledik be usta, "O olmazsa yaşamam" deyiverdik. Öyle beylik laflarda ettik. Sonra baktık ki giden gelmezmiş. Öğrendik be usta. Çok sahiplenmeyecekmişsin, çok ait olmayacakmışız öğrettiler be usta. Şimdi hayat hattında bir başımızayız.

Hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin.
Senin değillermiş gibi davranacaksın.
Hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın.
Onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın.
Çok eşyan olmayacak mesela evinde.
Paldır küldür yürüyebileceksin.
İlle de bir şeyleri sahipleneceksen,
Çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin.
Gökyüzünü sahipleneceksin,
Güneşi, ayı, yıldızları...
Mesela kuzey yıldızı, senin yıldızın olacak.
"O benim" diyeceksin.
Mutlaka sana ait olmasın istiyorsan birşeylerin...
Mesela gökkuşağı senin olacak.
İlle de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın.
Mesela turuncuya, ya da pembeye.
Ya da cennete ait olacaksın.
Çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın.
Hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi,
Hem de hep senin kalacakmış gibi hayat.
İlişik yaşayacaksın ucundan tutarak...

Can Yücel


Gitmeleri öğrendik be usta. Zor da olsa öğrendik işte. Artık arkamıza bakmadan yol alıyoruz sevdalardan, biten aşklar ardından, aşk oyunları ardından çekip gidiyoruz uzaklara. İki yabancı rolünü biçiyoruz kendimize. Senaryo zaten hazır. Çok önceden yazılmış imkansız aşklar kitabı. Çok önceden öğretilmemiş bize hayat bilgisinde ayrılık rolleri. Hayat bilgisinden bu yüzen sınıfta kalıyoruz be usta. Hep kırık not almamız bu yüzden. Hep geç kalmamız bu yüzden birbirimize...
 

Benzer Konular

Yanıtlar
0
Görüntülenme
1B
Yanıtlar
5
Görüntülenme
2B
M
Yanıtlar
0
Görüntülenme
2B
Misafir
M
Yanıtlar
0
Görüntülenme
11B
Üst