ALLAH’I SEVMEK RASUL'E (S) UYMAKLA MÜMKÜNDÜR
Rabbimiz (c.c) buyurmaktadır ki : “ De ki : Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah’da sizi sevsin. Ve günahlarınızı bağışlasın. Allah bağışlayandır, Esirgeyendir . (Al-i İmran 31)
"Andolsun, içinizden Allah’ı ve Ahiret gününü umanlar ve Allah’ı çokca zikredenler için Allah’ın Rasulünde (s) güzel bir örnek vardır." (Ahzap 21)
İlk Ayet Allah’ı (c.c) sevmenin yolunun, Rasulullah’a (s) uymaktan geçtiğini ortaya koymaktadır.
İkinci Ayet ise Allah’ı ve Ahiret gününü umanların ancak Rasulullah’ı (s) örnek edindiklerini bildirmektedir.
Rasulullah’ı (s) örnek almanın hikmeti onun ilahi vahiyle uyarılmasıdır. Peygamberin dışındaki din büyüklerini (Veliler veya Alimler) örnek alırsak onların hatalarını da sahiplenmiş oluruz. Bu durumda onların doğrularını alacağız yanlışlarını ise reddedeceğiz . Fakat Peygamberde böylesine bir risk yok, olamaz da zaten... Çünkü Peygamber hata yaptığı zaman ilahi vahiy ile uyarılıyordu. İşte bu yüzden Rasulullah (s) mükemmel bir insandır. Örnek bir şahsiyettir.
İkinci Ayette mutlak olarak Rasulullah’ı (s) kendimize örnek edinmemizi Rabbimiz emretmektedir. Amaç onun örnek alınmasıdır, başka birilerinin değil. Zira Kuran ve sünnetten öte başka bir şey yoktur. Şayet varsa o da doğru yoldan sapmaktan başka bir şey değildir. Sünnetten ayrılmak ve yan çizmek -bu maslahat gözeterek de olsa- mutlaka dininin bir tarafını yıkar.
O halde bu iki Ayet bizlere şunları hatırlatıyor :
1- Rasulullah'a (s) tabi olma, Allah’ı sevmenin yoludur. Ona uymak ise ancak itaat etmekle ve onu kendimize örnek edinmekle sağlanabilir.
2- Rasulullah'ı (s) örnek edinmek ise, Allah’ı (c.c) ve ahiret gününü ummaktan ve Allah’ı (c.c) çokca zikretmekten uzak bir biçimde sağlanamaz .
Böylece karşımıza bir amaç, bir de yol çıkmaktadır :
Yol : Allah’ı ummak, O’nu istemek, Ahiret gününü ummak ve Allah’ı (c.c) çokca zikretmektir.
Amaç : Rasulullah'ı (s) bu hususta örnek edinmektir.
Sevginin yani Allah (c.c) sevgisinin yolu, Rasulullah’a (s) uymaktan geçer. Nitekim Rabbimiz (c.c) şöyle buyurmaktadır. "De ki : Eğer siz, Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah’da (c.c) sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın." (Al-i İmran 31 )
Bir Müslümanda Allah (c.c) sevgisinin ve Rasulullah’a (s.a) tabi olma durumunun gerçekleşebilmesi için şu iki vasfın bulunması gerekir :
1- Allah’ı ve Ahiret gününü ummak.
2- Çokca zikretmek.
Allah’ın (c.c) sevgisini kazanabilmek ise kısaca şöyle olmaktadır :
1- Allah (c.c) için sevmek .
2- Allah (c.c) için ziyaretleşmek.
3- Allah (c.c) rızası için sarfetmek ve karşılık beklememek.
Allah (c.c) için sevmek, herhangi bir maksada bağlı bulunmamalıdır. Eğer kişi kardeşini güzelliği, malı veya ondan herhangi bir menfaat sağlamak içi seviyorsa, bu Allah için sevmek değildir. Ancak kardeşini sadece Salih ve iyi bir Müslüman olduğu için sevmesi halinde gerçek anlamda sevgiye ulaşılmış olur. Rasulullah’a (s) olan sevginin temelini de Allah’ın (c.c) onu sevmesi, onun da Allah’ı (c.c) sevmesi teşkil etmelidir. Kısacası Allah’ı (c.c) seviyorsak onun sevdiğini de sevmeliyiz. Ve unutmamalıyız ki, Rasulullah (s) güzel ahlakı ile kendisini Rabbine sevdirmişti . O’na olan muhabbeti onu sevgili yapmıştı.
Hal böyle iken , bizler de onu örnek alarak, onun yürüdüğü yolda Allah’ı (c.c) razı etmeye çalışmalıyız. Zira bizim için en güzel örnek odur. Rabbimiz (c.c) Kur'an’ın bir çok ayetinde onun bize örnek olduğunu bildirmiştir.
Gayemiz Allah (c.c) rızası ise, O’nun sevdiği, övdüğü ve "Alemlere Rahmet olarak gönderdim" dediği sevgiliyi örnek almalıyız ki, "Onlar Allah’ı severler, Allah da onları sever" diye nitelenen insanlardan olalım…
Selam ve Dua ile
Arzuhan AKBAŞ
Rabbimiz (c.c) buyurmaktadır ki : “ De ki : Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah’da sizi sevsin. Ve günahlarınızı bağışlasın. Allah bağışlayandır, Esirgeyendir . (Al-i İmran 31)
"Andolsun, içinizden Allah’ı ve Ahiret gününü umanlar ve Allah’ı çokca zikredenler için Allah’ın Rasulünde (s) güzel bir örnek vardır." (Ahzap 21)
İlk Ayet Allah’ı (c.c) sevmenin yolunun, Rasulullah’a (s) uymaktan geçtiğini ortaya koymaktadır.
İkinci Ayet ise Allah’ı ve Ahiret gününü umanların ancak Rasulullah’ı (s) örnek edindiklerini bildirmektedir.
Rasulullah’ı (s) örnek almanın hikmeti onun ilahi vahiyle uyarılmasıdır. Peygamberin dışındaki din büyüklerini (Veliler veya Alimler) örnek alırsak onların hatalarını da sahiplenmiş oluruz. Bu durumda onların doğrularını alacağız yanlışlarını ise reddedeceğiz . Fakat Peygamberde böylesine bir risk yok, olamaz da zaten... Çünkü Peygamber hata yaptığı zaman ilahi vahiy ile uyarılıyordu. İşte bu yüzden Rasulullah (s) mükemmel bir insandır. Örnek bir şahsiyettir.
İkinci Ayette mutlak olarak Rasulullah’ı (s) kendimize örnek edinmemizi Rabbimiz emretmektedir. Amaç onun örnek alınmasıdır, başka birilerinin değil. Zira Kuran ve sünnetten öte başka bir şey yoktur. Şayet varsa o da doğru yoldan sapmaktan başka bir şey değildir. Sünnetten ayrılmak ve yan çizmek -bu maslahat gözeterek de olsa- mutlaka dininin bir tarafını yıkar.
O halde bu iki Ayet bizlere şunları hatırlatıyor :
1- Rasulullah'a (s) tabi olma, Allah’ı sevmenin yoludur. Ona uymak ise ancak itaat etmekle ve onu kendimize örnek edinmekle sağlanabilir.
2- Rasulullah'ı (s) örnek edinmek ise, Allah’ı (c.c) ve ahiret gününü ummaktan ve Allah’ı (c.c) çokca zikretmekten uzak bir biçimde sağlanamaz .
Böylece karşımıza bir amaç, bir de yol çıkmaktadır :
Yol : Allah’ı ummak, O’nu istemek, Ahiret gününü ummak ve Allah’ı (c.c) çokca zikretmektir.
Amaç : Rasulullah'ı (s) bu hususta örnek edinmektir.
Sevginin yani Allah (c.c) sevgisinin yolu, Rasulullah’a (s) uymaktan geçer. Nitekim Rabbimiz (c.c) şöyle buyurmaktadır. "De ki : Eğer siz, Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah’da (c.c) sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın." (Al-i İmran 31 )
Bir Müslümanda Allah (c.c) sevgisinin ve Rasulullah’a (s.a) tabi olma durumunun gerçekleşebilmesi için şu iki vasfın bulunması gerekir :
1- Allah’ı ve Ahiret gününü ummak.
2- Çokca zikretmek.
Allah’ın (c.c) sevgisini kazanabilmek ise kısaca şöyle olmaktadır :
1- Allah (c.c) için sevmek .
2- Allah (c.c) için ziyaretleşmek.
3- Allah (c.c) rızası için sarfetmek ve karşılık beklememek.
Allah (c.c) için sevmek, herhangi bir maksada bağlı bulunmamalıdır. Eğer kişi kardeşini güzelliği, malı veya ondan herhangi bir menfaat sağlamak içi seviyorsa, bu Allah için sevmek değildir. Ancak kardeşini sadece Salih ve iyi bir Müslüman olduğu için sevmesi halinde gerçek anlamda sevgiye ulaşılmış olur. Rasulullah’a (s) olan sevginin temelini de Allah’ın (c.c) onu sevmesi, onun da Allah’ı (c.c) sevmesi teşkil etmelidir. Kısacası Allah’ı (c.c) seviyorsak onun sevdiğini de sevmeliyiz. Ve unutmamalıyız ki, Rasulullah (s) güzel ahlakı ile kendisini Rabbine sevdirmişti . O’na olan muhabbeti onu sevgili yapmıştı.
Hal böyle iken , bizler de onu örnek alarak, onun yürüdüğü yolda Allah’ı (c.c) razı etmeye çalışmalıyız. Zira bizim için en güzel örnek odur. Rabbimiz (c.c) Kur'an’ın bir çok ayetinde onun bize örnek olduğunu bildirmiştir.
Gayemiz Allah (c.c) rızası ise, O’nun sevdiği, övdüğü ve "Alemlere Rahmet olarak gönderdim" dediği sevgiliyi örnek almalıyız ki, "Onlar Allah’ı severler, Allah da onları sever" diye nitelenen insanlardan olalım…
Selam ve Dua ile
Arzuhan AKBAŞ
