Ali Mümtaz Arolat (Yeldeğirmenleri) Şiiri.

Artık
Ovalara iniyor bir dumanlı karanlık,
Çünkü ufuklarda söndü alevler
Rüzgarın sesinden
Ve nefesinden.

Karşıki tepede çömelmiş devler
Ateş gözleriyle uzağa,
Uzaklara bakıyor.
Rüzgar dağdan dağa
Bir sel gibi akıyor.

Karşıki tepede çömelmiş devler,
Gözlerinde vahşi alevler,
Neler konuşmakta
Ellerini, kollarını indirerek, kaldırarak?

Uzak,
Hayallerden uzakta,
Masalların diyarından ufka yükselen,
Kaf Dağı'nın ardından gelen
Bu devler,
Gözlerinde kinli alevler,
Ulurken, boğulurken rüzgar,
Neler konuşmaktalar
Ellerini, kollarını indirerek, kaldırarak?