Tok ev'in arsız kedisi

Tok ev'in arsız kedisiydin sen. Hoşnut olmazdın hiç bir şeyden. Yan gelip yatardın o sırça konağında, yediğin önün'de, yemediğin ardında. Küp'ün her geçen gün daha da dolardı, mal'ın, mülk'ün, züğürtlerin çenesini yorardı. Bal tutardın, sonra hemen parmağını yalardın. Olmazdı hiç kimseye faydan, yararın. Gece hayat'ını çok severdin, hep afillli mekanlarda gezerdin. Kızlar etrafında pervane olurdu. Garsonlar bahşişlerinle cebini doldururdu. O gelmiş derlerdi,işte o kalın cüzdan. Sen hep gecelik ilişkiler yaşardın. Hiç kimseyi sevmezdin, yada sevmeyi bilmezdin. Etrafında şak şakçıların, dalkavukların çoktu. Ama bir tek dostun bile yoktu. Sen çok megaloman'dın, narsist'tin, alçak dağları ben yarattım derdin. Kuşkusuz sence, en büyük sendin. Bir gün, bir rüzgar esti, devran döndü tersine. Sonradan duydum, mali durumu çok kötü diye. Üzüldüm açıkçası, bende bilemiyorum niye? Sen hep söylerdin ya, düşenin dostu olmaz diye. Ayı dan post, senden dost olmaz, bilirim. Sana, hayatta başarılar dilerim.