Şeytan'ın İnsana Teması

Mic Check KıRıK KaLeM
Şeytan'ın İnsana Teması

Şeytan,insanlığın babası Hz.Adem'e düşman olduğu gibi,O'nun evlatlarının bütününe de aynı şekilde düşmandır.Daha insan bir sperm halinde rahm-i madere düştüğü andan itibaren,şeytan hemen ona parmak karıştırmak ister.Onun içindir ki,Efendimiz(s.a.s) bize;"Ailenize yaklaştığınız zaman:'Allah'ım şeytanı bizden,bize lutfedeceğin şeyden ve bizi de şeytandan uzak tut! deyin." tavsiyesinde bulunur.Zira "mukarenet" halinden itibaren cin ve şeytanların müdahale edeceği bir atmosferve hava meydana gelmeye başlar.Şayet, böyle bir dua paratoneri olmazsa , şeytanın şerri,ana-babaya ve onlardan meydana gelecek çocuğa da zarar verebilir.

Bu sebepledir ki,yine Allah Rasulü(s.a.s) şöyle buyurur: "Her doğan çocuğa şeytan mutlaka temas eder.Ancak Meryem ve Hz.İsa bundan müstesnadır." Buhari ve Müslim gibi hadis kitaplarının şarihleri bu hadis üzerinde uzunca durmuşlar ve "Hz.Mesih'e temas etmeyen şeytan,acaba Efendimiz'e temas etmiş olabilir mi?" sorusuna cevap aramışlardır. Bence meseleyi bir mukayese üslubuyla ele almaya gerek yoktur.Elbette Efendimiz'e şeytan temas edememiş veya etmemiştir.Ancak bu mevzuda Hz.Mesih'in bir hususiyeti vardır.O Cebrail(a.s)'ın nefhası ile yaratılmıştır.Bu sebeple de şeytan ona hiçbir suretle dokunamamıştır.Kur'an'da bu hususiyet ele alınarak şöyle anlatılır:

"İmran'ın karısı demiş ki:'Rabbim karnımda bulunanı bütün kayıtlardan azade tam hür olarak Sana adadım ,benden kabul buyur.Şüphesiz Sen işiten ve bilensin.O'nu doğurunca söyle dedi:"Rabbim onu kız doğurdum.Erkek kız gibi değildir.Ona Meryem adını verdim.Onu ve soyunu,kovulmuş şeytanın şerrinden Sana ısmarlıyorum.' Rabbi onu en güzel bir şekilde kabul buyurdu."

İmran hanımın yaptığı dua ve bu duanın kabul olması Hz.Meryem'in ve Hz.Mesih'in şeytanın temasından korunmasına bir vesile teşkil etmiş.Ve şeytan,Hz.Mesih'e ömrünün hiçbir döneminde dokunamamıştır.

Hz.Mesih delikanlılık çağındaydı.Bir gün karşısına şeytan dikilmiş ve O'na uygunsuz şeyler telkin etmeye çalışmıştı.Mesih,her defasında ona reddedici cevaplar verince ,Şeytan ona öyle ise "Sen Allah'ın oğlusun" dedi.Mesih de,"Hayır,ben sadece bir kulum" cevabını verdi.Şeytan,"Yeryüzünde senden aziz kimse yok" dedi.O yine kendisinin bir kul olduğunu söylemekle iktifa etti.Mesih canı dudağına gelmiş gibi sıkılmış ,bunalmış ve cevap vermekten yorgun düşmüştü ki,işte o esnada Cebrail(a.s.) imdada yetiştive vurduğu bir sille ile şeytanı yerin dibine ve geldiği yere gönderdi.Şeytan artık ,O'nun ruhuna karanlık duygular salamaz oldu.Çünkü O Ruhullah'tı ve daha önce hakkında yapılan dua ,makbul olmuştu.

Her insanda şeytanın bir nasibi ve lümmesi vardır.O,bu lümme yoluyla üfledikleri ile insanı tesir altına alır.Efendimiz(s.a.s)'den bu lümme meleklerce alınıp atılmıştır.Hadise ya Efendimiz'in çocukluğunda ya da O'nu mi'raca hazırlama esnasında cereyan etti.Şöyle ki,kalbi yarıldı ve siyahımsı bir parça oradan alınıp atıldı.Bu müdahaleyi yapan gök sakinleri,o esnada birbirleriyle şöyle konuşuyorlardı:"İşte şeytanın ondaki nasibi budur."(yani artık onda şeytanın nasibi yoktur ve artık ona şeytan temas edemeyecektir).Böylece Efendimiz(s.a.s)'in nazarı mütemadiyen Cenab-ı Hakk'a müteveccih hale getirilmiştir.
 

Benzer Konular

Yanıtlar
0
Görüntülenme
5B
LAL
Yanıtlar
0
Görüntülenme
2B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
1B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
4B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
6B
Üst