Defelarca kedime söz verip yazmicam damame rağmen gene aldım kağıt kalemi elime...Gece yıldızların sözcüsü, bir tek seni anlatıyor... Yanıma bakıyorum yoksun, nefesim daralıyor, boğazımdan başlayıp tüm vücuduma yayılan bir ağırlık yerimden kalkamaz hale getiriyor beni... Kapıyorum gözlerimi, yoksan görmesinler hiçbişeyi... Ansızın çıkıp gelse diyorum... Bir dokunuşuna bütün kentleri feda edeceğim... Bilse ve gelse... Uzaktasın ama aslında değilsin... Yüreğimden kalkan kelebeklerin saçlarına konduğu o an, bizi zamanın ve uzaklığın asla ayrı koyamicağını anlatmştım sana... İki beden iki faklı yrede olsa bile ruhların buluşmasını ne engeller... Özgür bırak ruhunu... Gecenin karanlığını delen beyaz bulutlara binip gelsin ve buluşsun benimle... Sen aslında ben, ben de sen'im... Şimdi ne düşündüğünü biliyorum... sabah uyandığımda yanımda olmayışının acısını dah geceden hissediyorum... Uykularım kaçıyor... Uyku ebni çoktan terketti zaten ve sende aynı acıyı benimle aynı anda duymuşsundur...Gözlerimde üznüi sevinci ve en yaramaz çocuğu gördüğüm anlar gelir aklıma.. Sen de bak gözlerime... orda acılara meydan okuyan bi aşk var... SENİN AŞKIN... Eşleri aırt edenmiyorum bu gece, ne garip bir hayat... Aklımda yalnızca irlikte söylediğimiz şarkılar var... Seni dinliyorum ve ben de bitane söylamak istiyorum=>Geliver yanıma güldür yüzümü... Aşklara marş olsun... Söylar misin?... Yine bi sabaha karşı, sen uyummak isteyipte uyuyamadığın uykulara hasretken çalacağım kapını... Karşılaşıp sarılmasan da, teninin kokusunu çekeceğim içime... Başım dönecek... Tüm ışıklar sönecek... Saaatlerce el ele oturup tek kelime etmeden bakışacağız... Şiir okuyaxcağım sana... Yok edeceğim korkuları, yanıtlanmamış soru kalmayacak... Bunca ay nasıl sevmişsem seni, daha fazla seveceğim bundan sonra... Ya... Ya sen beni.. Sevecek misin?... Sarılacak mısın bana sımsıkı... -<SENİ O KADAR ÇOK SEVİYORUM Kİ>-
