BERKİTO
Üye
Sevgili Peygamberimiz [s.a.v.], henüz dedesi Abdülmuttalibin himâyesinde bulunuyordu. Kuraklık yüzünden Mekke ve etrafı dehşetli bir sıkıntı ve kıtlık içinde kıvranıp duruyordu. Abdülmuttalib, büyüklüğünü anladığı torunu Efendimizi yanına alarak oğlu Ebû Tâlib ile birlikte Ebû Kubeys Dağına çıktı. Onların peşi sıra da Kureyşliler geliyordu.Abdülmuttalib yüzünü Kâbeye çevirdi ve Peygamber Efendimizi üç sefer gökyüzüne doğru kaldırarak, Allahım! Bu çocuk hakkı için, bizi bereketli bir yağmur ile sevindir diye yalvardı. Kâinatın Efendisinin yüzü suyu hürmetine yapılan duâ kabul oldu. Ânında yağmur damlalarıyla halkın ve Kureyş eşrafının sevinç gözyaşları birbirine karıştı.Bütün bu olup bitenler, dedenin torununa karşı içten sevgisi ve bağlılığını kat kat artırıyor, istikbalde büyük bir insan olacağı kanaatını kuvvetlendiriyordu. Bunun için de Nûr Torununa büyük bir ihtimam gösteriyordu.
Kaynak :
* Peygamberimizin Hayatı
* Hayatu Sahabe
Kaynak :
* Peygamberimizin Hayatı
* Hayatu Sahabe
