Orhan Şaik Gökyay (Üç Nehir) Şiiri

Hasan Şeref İlhan Harbi Aktif Üye
Şu kızıl rüzgarlar esen diyarda,
Sular bir yolcudur gider yolunca.
Meriç kaybolurken sisli dağlarda.
Bir nar bahçesidir köprüde Tunca.

Biride bendedir bu üç nehrin,
Benimde gönlümden sular akmada,
Bu giden yolcuyu geri çevirin
Bu giden yolcular beni yakmada.

Sanmayın sadece yapraklar taşır
Düşmandan gizlice topraklar taşır.
Meriç'in suları bayraklar taşır.
Sınır boylarında güneş solunca.

Dallar suya inmiş, susuz ceylanlar.
Kimdir ağaçlıkta şu konuşanlar?
Gerimi döndüler geçmiş zamanlar,
Ufuklardan bana kimler bakmada?

İçimde yaşlanmış bir hayal vardır,
Kirpiği ıslanmış bir hayal vardır.
Omuzuma yaslanmış bir hayal vardır.
Gönlümdeki nehrin, akşam olunca.

Vaktaki yol sorar nehirler aya,
Hasretin içimde başlar yanmaya.
Turnalar geçerken -seni anmaya-
Yollara sesinden ses bırakmada.

Yadellerde kaldım, sorulmadım ben,
Bir suyum bulandım, durulmadım ben,
Dağlar aştım geldim, yorulmadım ben
Daha çok çağlarım gamla dolunca.

Saymakla tükenmez, derdim bir değil,
Bu ayrılık bende misafir değil.
Çalkanan bir deniz bu, nehir değil
Bu bir fırtınadır sönüp çakmada.
 
Üst