relax006
Yeni Üye
"iyi avukat adami ipten alirmis" derler.
Yer Ingiltere. Birkac yuzyil oncesi. Adamin biri cinayetten iceri
atilir.
Bir avukat bulunur adama. Ilk gorusmelerinde avukat "Merak etme
seni kurtaracagim" der. Adam da avukata guvenir ve mahkemeye cikar. Karar:
Idam.
Adam avukata kizar, kopurur. "Hani beni kurtaracaktin?" der. Avukat da
"Sen merak etme. Bu daha birsey degil. Temyiz var. Seni kurtaracagim" der.
Dava temyize gider. Karar: Idam.
Adam yine avukata doner ve sorar. "Hani temyizde beni
kurtaracaktin?".
Avukat gayet sakindir. "Dur daha, bu karar Avam Kamarasi'nda
oylanacak.
Seni kurtaracagim." Dava Avam Kamarasi'na gider. Karar: Idam.
Efendim lafi uzatmayalim. Daha sonra Lordlar Kamarasi ve Kralice'nin
onaylari vardir sirasiyla. Bu surecte olanlar malum. Kralicenin de
onaylamasi ile daragaci kurulur. Adami sandalyeye cikarirlar.
Avukatla gozgoze gelen adamin tum ofkesi bakislarina yansimistir. Avukat ise
hala son derece sakindir. Gozleriyle isaret ederek merak etmemesini, onu
kurtaracagini anlatmaktadir adama. Adamin ise artik umudu
kalmamistir.
Cellat gelir, sandalyeyi iter ve talihsiz adam boynunda iple
sallanmaya baslar. O sirada avukat kalabaligi yararak daragacina dogru
kosmaya
baslar, merakla ne yapacagini anlamaya calisan cellati bir hamlede
gecer, ipi keserek adami kurtarir. Tabii ortalik ayaga kalkar, bu
sefer hem idam mahkumu adam, hem de avukat yakalanir. Avukata bunu
neden yaptigi sorulunca cevabi soyle olur: "Bu adam idam mahkumuydu.
Siz de onu idam ettiniz.
Adamin olup olmemesi sizi ilgilendirmez, kanunda "idam edilir"
yaziyor, "idam edilerek oldurulur" yazmiyor. Idam gerceklesmistir." Bunun
uzerine kimse adami tekrar asmaya cesaret edemiyor, adam belki de haklidir
diye. Olay karar icin yeniden Kralice'nin onune geliyor. Kralice,
zekasindan dolayi avukatin iddiasini dogru buluyor ve adami affediyor. Bu
olaydan sonra, ilgili kanun maddesi degistirilerek "idam edilerek öldürülür"
seklinde yeniden düzenleniyor.
Yer Ingiltere. Birkac yuzyil oncesi. Adamin biri cinayetten iceri
atilir.
Bir avukat bulunur adama. Ilk gorusmelerinde avukat "Merak etme
seni kurtaracagim" der. Adam da avukata guvenir ve mahkemeye cikar. Karar:
Idam.
Adam avukata kizar, kopurur. "Hani beni kurtaracaktin?" der. Avukat da
"Sen merak etme. Bu daha birsey degil. Temyiz var. Seni kurtaracagim" der.
Dava temyize gider. Karar: Idam.
Adam yine avukata doner ve sorar. "Hani temyizde beni
kurtaracaktin?".
Avukat gayet sakindir. "Dur daha, bu karar Avam Kamarasi'nda
oylanacak.
Seni kurtaracagim." Dava Avam Kamarasi'na gider. Karar: Idam.
Efendim lafi uzatmayalim. Daha sonra Lordlar Kamarasi ve Kralice'nin
onaylari vardir sirasiyla. Bu surecte olanlar malum. Kralicenin de
onaylamasi ile daragaci kurulur. Adami sandalyeye cikarirlar.
Avukatla gozgoze gelen adamin tum ofkesi bakislarina yansimistir. Avukat ise
hala son derece sakindir. Gozleriyle isaret ederek merak etmemesini, onu
kurtaracagini anlatmaktadir adama. Adamin ise artik umudu
kalmamistir.
Cellat gelir, sandalyeyi iter ve talihsiz adam boynunda iple
sallanmaya baslar. O sirada avukat kalabaligi yararak daragacina dogru
kosmaya
baslar, merakla ne yapacagini anlamaya calisan cellati bir hamlede
gecer, ipi keserek adami kurtarir. Tabii ortalik ayaga kalkar, bu
sefer hem idam mahkumu adam, hem de avukat yakalanir. Avukata bunu
neden yaptigi sorulunca cevabi soyle olur: "Bu adam idam mahkumuydu.
Siz de onu idam ettiniz.
Adamin olup olmemesi sizi ilgilendirmez, kanunda "idam edilir"
yaziyor, "idam edilerek oldurulur" yazmiyor. Idam gerceklesmistir." Bunun
uzerine kimse adami tekrar asmaya cesaret edemiyor, adam belki de haklidir
diye. Olay karar icin yeniden Kralice'nin onune geliyor. Kralice,
zekasindan dolayi avukatin iddiasini dogru buluyor ve adami affediyor. Bu
olaydan sonra, ilgili kanun maddesi degistirilerek "idam edilerek öldürülür"
seklinde yeniden düzenleniyor.
