mahir
Harbi Aktif Üye
icralık malı satmak doğru bir davranış mıdır, Hacizli malı almak caiz midir?
İflas eden bir tüccarın malını ucuza almak veya satmak
"Varlıklı olan kimsenin malı, (yani imkânı olduğu halde zamanında borcunu vermeyip tehir etmesi) zulümdür." (Buhâri, Müslim)
"Varlıklı olan kimsenin zimmetindeki borcu erteleyip, temerrüd etmesi, zulümdür. Irzını (haysiyet ve şerefini) ve cezalandırılmasını mubah kılar." (Buhâri-Müslim, Ebû Davud, Nesai, İbn-i Mâce)
Temerrüd edip zimmetindeki borcu vermemek büyük günahlardandır. Bunu yapan kimse fâsıktır, başkasının malını gaspetmek gibidir.
Kurtubi diyor ki: "Irzını mubah kılmaktan maksad, o kişiyi kınamaktır. Cezalandırmaktan maksat da onu hapsetmektir."
Sanâni, "Sübülü's-Selâm" isimli kitabında şöyle diyor: "Irz ve cezasını mubah kılmaktan maksat; malına haciz konması ve hakimin, borçlunun malını satıp borcunu kapatmasıdır." (Halil Gönenç, Günümüz Meselelerine Fetvalar)
İşte dinde haciz edilen malların tamamen şer'i bir kaide olduğu açıktır. Bu malları almakta da dinen bir sakınca yoktur. Fakat bu mallar çoğu kez değerinin çok altında satılmaktadır. Bunları değerinde almak şartıyla dinen bir sakınca olmadığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Mal sahibinin de sizde herhangi bir kul hakkı yoktur.
Fakat o malların ardından masumların ve çocukların göz yaşı varsa, dini bir mesuliyet olmamakla beraber, hissi ve vicdani bir sıkıntı verebilir. Bu noktadan fetvayı, "müftüler verse de sen vicdanına sor." hadisi şerif gereği size bırakırız.
Editör yorumu: Benim şahsi yorumum üstünde ah olan bir malı almak vicdanıma sığmaz... Başkasının emek verip yaptığı bir evi haciz yoluyla almak bana pek uygun gelmiyor...
İflas eden bir tüccarın malını ucuza almak veya satmak
"Varlıklı olan kimsenin malı, (yani imkânı olduğu halde zamanında borcunu vermeyip tehir etmesi) zulümdür." (Buhâri, Müslim)
"Varlıklı olan kimsenin zimmetindeki borcu erteleyip, temerrüd etmesi, zulümdür. Irzını (haysiyet ve şerefini) ve cezalandırılmasını mubah kılar." (Buhâri-Müslim, Ebû Davud, Nesai, İbn-i Mâce)
Temerrüd edip zimmetindeki borcu vermemek büyük günahlardandır. Bunu yapan kimse fâsıktır, başkasının malını gaspetmek gibidir.
Kurtubi diyor ki: "Irzını mubah kılmaktan maksad, o kişiyi kınamaktır. Cezalandırmaktan maksat da onu hapsetmektir."
Sanâni, "Sübülü's-Selâm" isimli kitabında şöyle diyor: "Irz ve cezasını mubah kılmaktan maksat; malına haciz konması ve hakimin, borçlunun malını satıp borcunu kapatmasıdır." (Halil Gönenç, Günümüz Meselelerine Fetvalar)
İşte dinde haciz edilen malların tamamen şer'i bir kaide olduğu açıktır. Bu malları almakta da dinen bir sakınca yoktur. Fakat bu mallar çoğu kez değerinin çok altında satılmaktadır. Bunları değerinde almak şartıyla dinen bir sakınca olmadığını rahatlıkla söyleyebiliriz. Mal sahibinin de sizde herhangi bir kul hakkı yoktur.
Fakat o malların ardından masumların ve çocukların göz yaşı varsa, dini bir mesuliyet olmamakla beraber, hissi ve vicdani bir sıkıntı verebilir. Bu noktadan fetvayı, "müftüler verse de sen vicdanına sor." hadisi şerif gereği size bırakırız.
Editör yorumu: Benim şahsi yorumum üstünde ah olan bir malı almak vicdanıma sığmaz... Başkasının emek verip yaptığı bir evi haciz yoluyla almak bana pek uygun gelmiyor...
