Ömer
Yönetici
Habil ile Kabil'in Hikayesi
İlk kan döken ve ilk kanı dökülen iki kişinin ismi. Habil ve Kabil kardeşlerin kıssası, Kuran'da Maide Suresi'nde anlatılmaktadır. Allah kendisine kurban sunan Habil ve Kabil kardeşlerden yalnızca samimi olarak ibadet eden Habil'in ibadetini kabul eder ve müminlere Allah Katında önemli olanın takva sahibi olmak olduğunu bildirir. Ayrıca bu kıssada ölen bir kişinin gömülmesi gerektiği anlatılır. Bu kıssa Maide Suresi'nde şöyle bildirilmektedir:
Nefsine yenik düşen Kabil, kardeşini öldürmüş ancak pişman olmuştur. Pişman olması onun gafletten uyanıp şuurunun açılmasına vesile olmuştur.
İlk kan döken ve ilk kanı dökülen iki kişinin ismi. Habil ve Kabil kardeşlerin kıssası, Kuran'da Maide Suresi'nde anlatılmaktadır. Allah kendisine kurban sunan Habil ve Kabil kardeşlerden yalnızca samimi olarak ibadet eden Habil'in ibadetini kabul eder ve müminlere Allah Katında önemli olanın takva sahibi olmak olduğunu bildirir. Ayrıca bu kıssada ölen bir kişinin gömülmesi gerektiği anlatılır. Bu kıssa Maide Suresi'nde şöyle bildirilmektedir:
Onlara Adem'in iki oğlunun gerçek olan haberini oku: Onlar (Allah'a) yaklaştıracak birer kurban sunmuşlardı. Onlardan birininki kabul edilmiş, diğerininki kabul edilmemişti. (Kurbanı kabul edilmeyen) Demişti ki: "Seni mutlaka öldüreceğim." (Öbürü de: ) "Allah, ancak korkup-sakınanlardan kabul eder." "Eğer beni öldürmek için elini bana uzatacak olursan, ben seni öldürmek için elimi sana uzatacak değilim. Çünkü ben, alemlerin Rabbi olan Allah'tan korkarım." "Şüphesiz kendi günahını ve benim günahımı yüklenmeni ve böylelikle ateşin halkından olmanı isterim. Zulmedenlerin cezası budur." Sonunda nefsi ona kardeşini öldürmeyi (tahrik edip zevkli göstererek) kolaylaştırdı; böylece onu öldürdü, bu yüzden hüsrana uğrayanlardan oldu. Derken, Allah, ona, yeri eşeleyerek kardeşinin cesedini nasıl gömeceğini gösteren bir karga gönderdi. "Bana yazıklar olsun" dedi. "Şu karga kadar olup da kardeşimin cesedini gömmekten aciz miyim?" Artık o, pişman olmuştu. (Maide Suresi, 27-31)
Nefsine yenik düşen Kabil, kardeşini öldürmüş ancak pişman olmuştur. Pişman olması onun gafletten uyanıp şuurunun açılmasına vesile olmuştur.
