cicozz
Çocukluk cicozlarda saklı
Tek başına bir insan; bozuk bir musluktan damla-damla akan su gibidir.Yaptığı ibadetleri, hayır-hasenatları sadece bir katre hükmündedir.ibadetlerinin kabul olunacağı da kesin değildir.O damla sonsuz bir denize karışınca ehemmiyet kazanır ve varılması mukadder olan o son'a ulaşınca tek başıyla sonsuz hata ve cürümlerle değil,bir bütün olmanın verdiği sürur ile ulaşır.
Damla hükmünde olan bir insan, ötelere raci hakikatler için uğraşan,hakk-ı hakikati hoşgörü ve sevgi-saygı perspektifinde tüm dünyaya yayan bir cemaate girerse artık damladan çıkar ve bir şelale gibi çağlar durur.Tek başiyle ne kadar hata ve cürümleri olsada Allah teala yaptığı salih amellerden dolayı onu kurtarır. Eğer yaptığı kayda değer bir amel de yoksa buseferde candan arkadaşların dualarıyla kurtulur.Öyle ki; dualar kurtuluş vesilesidir.Dünyanın hangi yerinde olursak olalım, gönülden gönüle kurulmuş olan dua köprüsü vasıtasıyla candan arkadaşlarla buluşup birbirimize ab-ı hayat kıymetinde tiryaklar sunuyoruz. Ve yaşadıkça tüm nurlu insanları görüp hayretle düşünmeye sevkediliyoruz çünkü o Zat-ı Zülcelal denizin içinden çıkan inci-mercan gibi parlayan bir-kaç nurlu insanı gösterip daha gün yüzüne çıkmamış, adları pek duyulmasada, insanlar onları tanımasada göktekilerin tanıdıkları ve alkış tufanına tuttukları diğer nurefşan insanları hatırlatıp bir vesileyle düşünmeye sevk ediyor bizleri.Hayretle büzülen dudaklara tebessümler yerleşiyor hemen arkasından...ve dudaklarınızdan dökülen ise sadece şu ifadeler oluyor :"daha dualarda buluştuğumuz çok insan var"
O Allamü'l guyub gayb perdesi altında tüm nurlu insanlarla bizleri buluşturuyor.Yalnız kaldığımız bir aralıkta, odayı sadece meleklerin doldurduğu bir hengamede elleri ulvilik alemlerine doğru yönelttiğimizde anlıyoruz ki; biz nurlu insanlarla her elimizi kaldırdığımız da,dudaklardan çıkan her esrarlı sözde,rahmet yağmurlarının ellerimize biriktiği bir anda, düşen damlalarla yüzümüzün manevi kirlerinden arındığı rahmet parıldadığı o zaman diliminde buluşuyoruz yada buluşturuluyoruz.
İnsanların emelleri hayalleri ebede kadardır.Bir insanın dualarıda zaman-mekan tanımaz bu dünyada kurtuluş vesilesi olduğu gibi ahirettede asıl kurtuluştur.
Bir insanın duası olduğu müddetçe o insan ehemmiyetlidir.
Kalbinde zerre miktar sevgi bulunan, uhuvvet sırlarına ermiş nadide güller anlar duanın mahiyetini.
Zaten o anladıklarından değil midir ki,maddi bir çıkar beklemeksizin sadece dua beklerler kardeşlerinden.Nur saçan insanlar için dua ayrı bir ehemmiyetlidir.Herkes kendi istidadı nisbetinde anlar duanın önemini.Ve bu anlayıştan tevellüd eden heyecanla teveccüh ederler O'na (c.c).. O'nun kapısının tokmağına dua vasıtasıyla uzanırlar ve ulvilik alemlerinde seyahata çıkarlar.Arada gözlerden bir-iki damla yaş dökülür o gözyaşları okadar öenmlidir o kadar kıymetlidir ki cehennemin alevlerini söndürmesinin yanı sıra Peygamberin (ASM) avucuna melekler vasıtasıyla damlar ve O (Aleyhi ekmelüttehaya) na olan sevgi belirtilir.
Kısacası, dua vasıtasıyla insan ehemmiyet kazanır ve sırlı yolculuklara yelken açar.
Duanın gerçek manasını herdaim anlamayı Cenab-ı Mevla müyesser eylesin.
AMİN
Damla hükmünde olan bir insan, ötelere raci hakikatler için uğraşan,hakk-ı hakikati hoşgörü ve sevgi-saygı perspektifinde tüm dünyaya yayan bir cemaate girerse artık damladan çıkar ve bir şelale gibi çağlar durur.Tek başiyle ne kadar hata ve cürümleri olsada Allah teala yaptığı salih amellerden dolayı onu kurtarır. Eğer yaptığı kayda değer bir amel de yoksa buseferde candan arkadaşların dualarıyla kurtulur.Öyle ki; dualar kurtuluş vesilesidir.Dünyanın hangi yerinde olursak olalım, gönülden gönüle kurulmuş olan dua köprüsü vasıtasıyla candan arkadaşlarla buluşup birbirimize ab-ı hayat kıymetinde tiryaklar sunuyoruz. Ve yaşadıkça tüm nurlu insanları görüp hayretle düşünmeye sevkediliyoruz çünkü o Zat-ı Zülcelal denizin içinden çıkan inci-mercan gibi parlayan bir-kaç nurlu insanı gösterip daha gün yüzüne çıkmamış, adları pek duyulmasada, insanlar onları tanımasada göktekilerin tanıdıkları ve alkış tufanına tuttukları diğer nurefşan insanları hatırlatıp bir vesileyle düşünmeye sevk ediyor bizleri.Hayretle büzülen dudaklara tebessümler yerleşiyor hemen arkasından...ve dudaklarınızdan dökülen ise sadece şu ifadeler oluyor :"daha dualarda buluştuğumuz çok insan var"
O Allamü'l guyub gayb perdesi altında tüm nurlu insanlarla bizleri buluşturuyor.Yalnız kaldığımız bir aralıkta, odayı sadece meleklerin doldurduğu bir hengamede elleri ulvilik alemlerine doğru yönelttiğimizde anlıyoruz ki; biz nurlu insanlarla her elimizi kaldırdığımız da,dudaklardan çıkan her esrarlı sözde,rahmet yağmurlarının ellerimize biriktiği bir anda, düşen damlalarla yüzümüzün manevi kirlerinden arındığı rahmet parıldadığı o zaman diliminde buluşuyoruz yada buluşturuluyoruz.
İnsanların emelleri hayalleri ebede kadardır.Bir insanın dualarıda zaman-mekan tanımaz bu dünyada kurtuluş vesilesi olduğu gibi ahirettede asıl kurtuluştur.
Bir insanın duası olduğu müddetçe o insan ehemmiyetlidir.
Kalbinde zerre miktar sevgi bulunan, uhuvvet sırlarına ermiş nadide güller anlar duanın mahiyetini.
Zaten o anladıklarından değil midir ki,maddi bir çıkar beklemeksizin sadece dua beklerler kardeşlerinden.Nur saçan insanlar için dua ayrı bir ehemmiyetlidir.Herkes kendi istidadı nisbetinde anlar duanın önemini.Ve bu anlayıştan tevellüd eden heyecanla teveccüh ederler O'na (c.c).. O'nun kapısının tokmağına dua vasıtasıyla uzanırlar ve ulvilik alemlerinde seyahata çıkarlar.Arada gözlerden bir-iki damla yaş dökülür o gözyaşları okadar öenmlidir o kadar kıymetlidir ki cehennemin alevlerini söndürmesinin yanı sıra Peygamberin (ASM) avucuna melekler vasıtasıyla damlar ve O (Aleyhi ekmelüttehaya) na olan sevgi belirtilir.
Kısacası, dua vasıtasıyla insan ehemmiyet kazanır ve sırlı yolculuklara yelken açar.
Duanın gerçek manasını herdaim anlamayı Cenab-ı Mevla müyesser eylesin.
AMİN
