BaĞlaÇ

SaMeT46 Harbi Aktif Üye
BAĞLAÇ, eş görevli kelimeleri, kelime gruplarını, anlamca birbiriyle ilişkili cümleleri birbirine bağlayan kelime çeşidi. Bağlaçlar yalın (ama, de, ve), türemiş (üstelik, yalnız), bileşik (halbuki, öyleyse, veya), öbekleşmiş (gel gelelim, ne var ki) ve yinelenmiş (hem... hem..., gerek... gerek..., ne... ne...) durumlarda bulunabilir.

Eş görevli sözcükleri, söz öbeklerini ya da cümleleri bağlayan sözcüklere bağlaç denir.
Muzlu ve çilekli pastayı severim. (bağlaç olan “ve”, eş görevli sözcükleri bağlamış).
Onu aramayı ve onunla konuşmayı çok istiyorum. (“ve”, söz öbeklerini bağlamış).
Sinemaya gittim; fakat onları bulamadım. (“fakat”, cümleleri bağlamış).
Bağlaçların Genel Özellikleri
1) Türkçedeki bağlaçların çoğu yabancı kökenli olduğu için bir bölümünün yerine virgül (,) ya da noktalı virgül (;) kullanabiliriz:
Çok parası vardı; hiç kimseye yardım etmezdi (“ama”, “fakat” bağlaçları yerine kullanılmış).
2) Bağlaçların cümleden çıkarılması anlatım bozukluğuna yol açmaz; ancak anlamda değişmelere yol açabilir:
Sen de bizimle gelmelisin. (Başkaları da geliyor anlamında kullanılmış).
Sen bizimle gelmelisin. (Başkalarının gelip gelmediği belli değil.)
3) Bağlaçlar, yapılarına göre dört grupta incelenebilir.
a) Yalın Bağlaçlar: ve, ile, de, ki, ama, fakat…
b) Türemiş Bağlaçlar: üstelik, yalnız, kısaca…
c) Bileşik Bağlaçlar: neyse, halbuki, mademki…
d) Öbekleşmiş Bağlaçlar: Demek ki, farz edelim ki…
 

Benzer Konular

Yanıtlar
0
Görüntülenme
9B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
5B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
10B
Yanıtlar
2
Görüntülenme
3B
Yanıtlar
0
Görüntülenme
9B
Üst