Ad

ın geçiyordu şiirlerimde

Ve her söyleyişimde ismini

Nutkumda düğüm oluyordun

Ve bir gözyaşı oluyordun , isminle düşen

Ben aşkı hiç yakından yaşamadım biliyormusun?

Aşkım diye sarıldığım beden olmadı hiç !

Öpemedim hiç sevdiğimi , koklayamadım

Söyleyemedim gözlerine bakarak sevdiğimi

Paramparça olmuş yüreğimde

En büyük parçaydın sen

Derdimi anlattığım dostlarımın aklında

bir isimdin sadece sen!

Bağırabilseydim ...

Haykıra bilseydim kuytu karanlıklara

İsminle akan gözyaşlarımı

Yağmur diye yağdırabilseydim üstüne

Beyaz doruklara dikseydim seni

Ve okyanus diplerine gömseydim bedenimi

Bir daha görmemek için

Bir daha duymamak için kapatsaydım gözlerimi...

Ve sen benden habersiz,

Öyle dalgınsın ki hayata

Öylesine körsünki sevdiğim

Yanında senin için ölen beni görmüyorsun...

Yüreğimde taşıdığım bir umut,

Yani sen,Umuduydun bu aşkın

Ve ben hep sensiz yaşıyordum sevdamı ...

O yüzden bu aşkın adı umutsuz aşktı ...

Her ağlamaklı gecemde

İsminden kalan gözyaşlarıyla

Yazdığım bir şiirdin

Hiç sevmesende , sen benim sevdiğimdin

unutmaki ben hala kalpsizin tekiyim,

seni sevdiğimi söyleyemediğim için...